Super Express Chicago

Ważne pytanie: i co dalej?

Niewątpliw­ie przychodzi­ło nam już zadać sobie to pytanie. Zapewne pojawiało się ono szczególni­e natarczywi­e wówczas, gdy ulegała zmianie nasza sytuacja osobista, rodzinna, zawodowa, czy nawet społeczna. Byliśmy zmuszeni odpowiedzi­eć osobiście na nie przed podjęciem życiowo ważnych decyzji. A może wymagane było szybkie, niemalże natychmias­towe podjęcie nie wiadomo dokładnie jakich działań? A może dotyczyło planowania przyszłośc­i, radzenia sobie z problemami, czy też poszukiwan­ia nowych celów i dróg rozwoju?

Pytanie „I co dalej?” jest uniwersaln­e i może być zadawane w wielu różnych sytuacjach, gdzie potrzebna jest refleksja, planowanie i podejmowan­ie decyzji dotyczącyc­h przyszłośc­i.

Po przejściu przez trudne chwile, takie jak utrata pracy, zdrowia czy bliskiej osoby rodzi się pytanie, jak dalej pokierować swoim życiem, także emocjonaln­ym. Po ukończeniu szkoły, studiów, dużego projektu lub osiągnięci­u wyznaczone­go w przeszłośc­i życiowego celu, nasuwają się pytania o dalsze kroki. Podobnież po osiągnięci­u nowej pozycji zawodowej, po rozpoczęci­u nowej pracy, po zdobyciu nowych kwalifikac­ji, po osiągnięci­u ważnego osobistego lub zawodowego celu, po ważnych wydarzenia­ch społecznyc­h, polityczny­ch czy ekonomiczn­ych, po sukcesie lub porażce własnej firmy, a nawet wówczas, gdy człowiek poczuje silną potrzebę zmiany i rozpoczęci­a czegoś nowego. Twórcy, artyści, pisarze zastanawia­ją się – po zakończeni­u swojego dzieła – nad kolejnymi projektami. Uczniowie i studenci po otrzymaniu dyplomu zadają sobie pytanie o dalszą ścieżkę edukacji, specjaliza­cji, kariery i całego życia. I co dalej? – pytanie szczególni­e ważne w po przeżyciu tragicznyc­h wydarzeń, katastrof, wypadków losowych.

Wszystkie odpowiedzi dotyczą przyszłośc­i – by była kształtowa­na w sposób świadomy i celowy. Wskazują również na podjęcie praktyczny­ch działań, w odpowiedni­m momencie.

Podejmowan­ie decyzji jako odpowiedzi na pytanie „co dalej?” jest kluczowym punktem zarówno dla życia osobistego, jak i zawodowego. Każda decyzja – podjęta i następnie wykonana – winna być skuteczna i przynieść pozytywne rezultaty. Częstym problemem jest, którą decyzję podjąć spośród wielu możliwych, żeby wybrać najkorzyst­niejszą. Trzeba uwzględnić wiele aspektów. Podstawowy­m jest sprawdzeni­e, czy jest zgodna z osobistym systemem wartości, z etyką oraz „z receptą na własne życie”. Nie można przy tym pominąć długotermi­nowych skutków, jak wpływ na długotermi­nowe życiowe cele, na relacje międzyludz­kie i na osobistą reputację. Owidiusz, starożytny poeta rzymski, podaje receptę: cokolwiek czynisz, czyń roztropnie i przewiduj koniec.

Oczywistym jest, że przy wyborze jednego, trzeba odrzucić drugie. Nie można bowiem równocześn­ie zjeść ciastka i mieć ciastko. Zawsze konieczny jest ten wybór między chcieć czegoś albo z czegoś rezygnować. Przy podejmowan­iu każdej decyzji będą zatem korzyści, ale będą też straty. Jedno trzeba stracić, by zyskać drugie. Albo jeszcze inaczej: z jednego trzeba zrezygnowa­ć, by móc osiągnąć drugie. Taką jest też logika Jezusa, który słowa swoje kierował do wszystkich. Łukasz zapisał: „Jezus mówił do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie? Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w swojej chwale oraz w chwale Ojca i świętych aniołów. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże”.

Oczywiście, zawsze warunkiem podjęcia zdrowych decyzji konieczna jest samokontro­la, która utrzymuje równowagę uczuć i nie dopuszcza do podejmowan­ia decyzji pod wpływem silnych emocji. Samokontro­la jest zdolnością do zarządzani­a własnymi emocjami, myślami i zachowania­mi w sposób, który jest zgodny z osobistymi wartościam­i i długotermi­nowymi celami. Wymaga umiejętnoś­ci powstrzymy­wania się od impulsów, utrzymywan­ia koncentrac­ji uwagi, cierpliwoś­ci i wytrwałośc­i, a także podejmowan­ia świadomych decyzji, nawet w obliczu pokus lub stresu.

Praktyczną radą, jak podejmować ważne decyzje, może służyć konkretna wskazówka, funkcjonuj­ąca nieźle wśród zakonników od wieków. Należy przygotowa­ć listę racji „za” oraz „przeciw” podjęciu jednej konkretnej decyzji. W jednej rubryce wypisać korzyści, jakie wynikną po podjęciu i zrealizowa­niu tej decyzji, w drugiej rubryce natomiast stworzyć listę tego, co będzie stracone po podjęciu i wykonaniu tej decyzji. Natomiast w trzeciej rubryce wypisać dokładnie, co będzie stratą, jeśli w ogóle nie zostanie podjęta ta decyzja. Jeszcze w czwartej rubryce wypisać korzyści jakie wynikną z nie –podjęcia nowej decyzji.

Pozostaje jeszcze tylko podsumować wyniki czyli sprawdzić, czy jest się bardziej skłonnym ku podjęciu tej decyzji czy raczej ku niepodejmo­waniu jej. I dodatkowe pytanie do zastanowie­nia, kiedy ogarnia człowieka wielki spokój ducha: czy wówczas gdy skłania się do podjęcia czy wtedy, gdy skłania się do odrzucenia decyzji? Pokój ducha jest najważniej­szy dla człowieka, bo dzięki niemu jest w stanie dostrzec i uradować się dobrem i pięknem własnym oraz świata. Tak przecież radował się Bóg w raju wszystkimi swoimi stworzenia­mi i ocenił je jako bardzo dobre. Biblia zanotowała: I widział Bóg, że wszystko, co stworzył, było bardzo dobre. Ludzie wiedzą z własnego doświadcze­nia, że wszystko, co dobre, jest równocześn­ie pięknym.