GÖÇÜN ÖNÜNE GEÇMENİN YOLU
01 MAKRO STRATEJİ
Öncelikle mevcut kaygıların giderilmesi gerekli. Bunun için de karar vericilerin aksiyon alması lazım. İşin karşılığının ne olduğundan bağımsız olarak ücret artışları yapılıyor, ancak ürün ve hizmetlerin artışları kontrol altına alınamıyor
02 MİKRO ÖLÇEKTE
. Şirketlerde çizilecek yol haritaları da önemli. Son birkaç yıldır ‘stay interview’ (kalma mülakatı) uygulamalarını duyuyoruz. Eskiden ‘exit interview’ (çıkış mülakatı) yapılırdı. Liderlerin buna ağırlık vermesi, çalışanlarını elde tutması mühim.
03 KÜLTÜR
Araştırmalara göre çalışanların çoğu liderleri tarafından önemsenmediğine, değer görmediğine inanıyor. Dolayısıyla, liderlerin daha fazla “dinlemesi”, çalışanlara daha çok “dokunması” önemli.
04 DENGE
Herkese aynı muameleyi yapmak, eşit olmak anlamına gelmiyor. Şirketlerin “kaybetmek istemediği” çalışanlarına özel bir yaklaşımı olması gerekiyor. Şirketlerin, ‘regretted/regrettable loss’ dedikleri, kaybettiklerinde pişman olacakları insanları elde tutmak için çaba sarf etmelerinde yarar var
05 İŞLERİN ESNEKLİĞİ
Şu anda zaman ve mekân esnekliğini konuşuyoruz, ancak çok yakın bir gelecekte işlerin esnekliğini konuşacağız. Sizin şu anda yaptığınız işi belki birbiriyle rekabet eden farklı kurumlar için yapabilir halde olacaksınız ve bu normalleşecek. Birden fazla şirkete maaşlı çalışmaktan söz ediyorum.
06 ANLAMLI HAKLAR
“Cafeteria approach” (Kafeterya yaklaşımı) diye bahsedilen, menfaatlerle ilgili daha esnek bir yaklaşım öne çıkabilir. Birçok lider eskiden bir statü sembolü olan arabasını ve ofisini, eğer maaşına zam yapılabilecekse geri vermeye hazır olabilir.
07 İZİN GÜNLERİ
İzin günü satın almaya açık çalışanlar geliyor. ‘negatif izin günü’ ya da izin gününüzü parasıyla satın almak şeklinde bir uygulama. “Para istemiyorum ama daha fazla tatil yapmak istiyorum” diyen bir kitle olacak.