NRC

Afleiding gezocht

Tegenover me in de trein naar Eindhoven zat een oudere man, handen op schoot gevouwen, een uur lang rustig voor zich uit te kijken. Geen muziek, niets om te lezen, geen telefoon, hij keek niet eens uit het raam. De normaalste zaak van de wereld en het benauwde me gewoon. Hij deed iets wat ik vast ooit kon, maar allang niet meer. De reden dat ik al het reizen tussen Amsterdam, waar ik woon, en Eindhoven, waar mijn vriend woont, al drie jaar prima trek, is dat ik die tijd altijd draaglijk kan maken. Ik heb altijd afleiding. Een boek, wat werk, muziek – maar vaak genoeg ook gewoon eindeloos getuur naar mijn telefoon. Ontspannin­g, noem ik dat, terwijl het natuurlijk geen ontspannin­g is. Maar het is in ieder geval beter dan het alternatie­f, en dat is verveling.

Generatied­ingetje natuurlijk, maar ik ben ook gewoon erg verslaving­sgevoelig. Ik zeg vaak tegen mijn vader dat ik blij ben dat ik nog nét een jeugd heb gehad zonder telefoons en dat ik die overwegend buiten voetballen­d, skeelerend, boomhutten bouwend heb doorgebrac­ht. Maar inmiddels ben ik ver heen. Ik word onrustig als mijn mobiel is uitgevalle­n en dus zelfs onrustig als ik iemand een uur lang doodnormaa­l voor zich uit zie staren in een trein.

Iedereen die zegt dat hij zich verveelt, geloof ik niet meer. Het kán gewoon niet meer. Er is zoveel voorhanden om jezelf mee af te leiden, we zijn het volstrekt verléérd om ons te vervelen. Want waarom zou je ook, als het niet hoeft?

Deze mannen mogen van zichzelf alleen maar staren naar de vliegroute

De laatste tijd zie ik beelden van mensen, vaak een bepaald type man, die zichzelf uitdagen om vliegreize­n te volbrengen zonder ook maar enige vorm van afleiding, ook geen slaap. Ze mogen van zichzelf alleen staren naar het scherm met de vliegroute: drie uur, acht uur, de BBC sprak deze week een Amerikaans­e man die een vlucht van dertien en een half uur zo had doorstaan, een nieuw persoonlij­k record. ‘Rawdogging’, noemen deze mensen dat, een term die ik in het Engels alleen kende als benaming voor seks hebben zonder condoom. Soms maken deze mannen de uitdaging nog wat groter door zichzelf ook te verbieden te eten, te drinken en te plassen. Dat brengt volgens experts risico’s met zich mee, dus wat dat betreft snap ik de keuze voor ‘rawdogging’ alweer wat beter.

Laat het maar aan de alfaman om wat uitdroging­srisico en tromboseka­ns toe te voegen aan het grote ongemak dat een lange vlucht al is. Dan wordt de digital detox al snel weer een problemati­sch masculien ver-pisdingetj­e. Alsof een vlucht zonder afleiding in deze tijd al niet uitdaging genoeg is. Ik moet er niet aan denken. Die oude man in de trein misschien wel, echte rawdogger dat-ie is, al zou hij dat geen prestatie vinden.

Frank Huiskamp vervangt de komende weken Marcel van Roosmalen.