Οι εφημερίες των ιατρών
Καταρχάς, ζητήματα σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας των ιατρών και των οδοντιάτρων του ΕΣΥ ρυθμίζονται στην Ελλάδα με τον νόμο 4498/2017 (νόμος που κυρώνει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/88/ΕΚ).
Ο εν λόγω νόμος απευθύνεται στους ιατρούς οδοντιάτρους που υπηρετούν με σχέση εξαρτημένης εργασίας δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου στους δημόσιους φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και εφαρμόζονται στους ειδικευμένους ιατρούς του ΕΣΥ όλων των βαθμών και βαθμίδων, στους ιατρούς-μέλη ΔΕΠ των τμημάτων ιατρικής, στους ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου (υπόχρεους και επί θητεία), στους ειδικευόμενους ιατρούς σε νοσοκομεία του ΕΣΥ και σε πανεπιστημιακά νοσοκομεία, στους ειδικευόμενους πολίτες ιατρούς σε στρατιωτικά νοσοκομεία, σε όλους τους ιατρούς που με οποιαδήποτε σχέση προσφέρουν υπηρεσία στα νοσοκομεία του ΕΣΥ και του ν.δ. 2592/1953 και σε μονάδες ΠΦΥ του ΕΣΥ, στις κλινικές, τμήματα, εργαστήρια και μονάδες αυτών και στο ιατρικό προσωπικό του ΕΚΑΒ, ενώ δεν αφορά ιατρούς-μέλη Ενόπλων Δυνάμεων, ναυτικούς ιατρούς και ιατρούς που εργάζονται στην Αστυνομία.
Ως προς τον όρο «εφημερία», ορίζουμε τη χρονική περίοδο πέραν του ωραρίου εργασίας (στα δημόσια νοσοκομεία το τακτικό ωράριο των νοσοκομειακών ιατρών είναι επτάωρο, συνεχές, πρωινό και πενθήμερο από Δευτέρα έως Παρασκευή, από 8:00), κατά το οποίο ο ιατρός θα πρέπει να προβεί σε παροχή των εργασιών του. Η εφημερία μπορεί να είναι α) ενεργή, όπου ο ιατρός βρίσκεται στο χώρο εργασίας έτοιμος να παρέχει τις υπηρεσίες του, β) εφημερία ετοιμότητας, όπου ο ιατρός βρίσκεται εκτός του χώρου εργασίας έτοιμος όμως να προβεί σε αυτόν εφόσον παραστεί ανάγκη, και γ) μεικτή εφημερία, η οποία αποτελείται από την ενεργή εφημερία και εφημερία ετοιμότητας (άρθρο 2 Ν. 4498/2017).
Γενικά η διάρκεια εργασίας των ιατρών κυμαίνεται από 48 μέχρι 60 ώρες (μαζί με τις εφημερίες) την εβδομάδα, ενώ ο ιατρός, αφού υπερβεί τις 48 ώρες, μπορεί να εργαστεί σε επιπλέον εφημερίες, μόνο εφόσον συναινεί, ενώ εάν δεν συναινεί, δεν εκτελεί την πλεονάζουσα εργασία.
Η συμμετοχή όλων των ιατρών σε όλων των ειδών τις εφημερίες είναι υποχρεωτική, ανεξαρτήτως της βαθμίδας του ιατρού (εξαιρουμένων των ειδικευόμενων ιατρών που πραγματοποιούν μόνο ενεργές εφημερίες), ανάλογα με τις εκάστοτε υπηρεσιακές ανάγκες (άρθρο 45 Ν. 3205/2003), ενώ η εφημερία θεωρείται ως πλεονάζουσα εργασία και αμείβεται ξεχωριστά.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ιατροί που τελούν ενεργή εφημερία (λ.χ. ειδικευόμενοι) οφείλουν να βρίσκονται εντός του νοσοκομείου ή των μονάδων υγείας σε όλο το ωράριο της εφημερίας και σε περίπτωση απουσίας τους υπάρχει περικοπή όλης της αμοιβής τής εν λόγω εφημερίας, επισείοντας ταυτόχρονα και πειθαρχικές κυρώσεις, ενώ ιατροί που τελούν εφημερία ετοιμότητας λαμβάνουν εξίσου περικοπή αμοιβής και πειθαρχικές κυρώσεις σε περιπτώσεις μη προσέλευσής τους στον χώρο εργασίας αφότου κληθούν (άρθρο 6 Ν. 3205/2003).
Με απόφαση του υπουργού Υγείας, καθορίζεται ο αριθμός των ιατρών και των λοιπών επαγγελματιών που συμμετέχουν στις εφημερίες, καθώς και η κατανομή των εφημεριών, σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε υγειονομικής περιφέρειας, νοσοκομείου ή μονάδας ΠΦΥ, ενώ με έτερη απόφαση ορίζονται τα Κέντρα Υγείας και οι Μονάδες Υγείας των ΔΥΠΕ που λειτουργούν και εφημερεύουν σε 24ωρη βάση, ενώ εξειδικεύονται ο χρόνος και ο τρόπος οργάνωσης των εφημεριών μονάδων ΠΦΥ πέραν του τακτικού ωραρίου.
Πάντως, όλα τα τμήματα ή κλινικές των νοσοκομείων εφημερεύουν καθημερινά και καταρτίζουν μηνιαία προγράμματα εφημερίας, ενώ οι ώρες εφημερίας διακρίνονται σε ώρες καθημερινές, καθημερινές νυκτερινές, καθημερινές νυκτερινές προς αργία, Σαββάτου, Σαββάτου νυκτερινές, Κυριακής ή αργίας, Κυριακής ή αργίας νυκτερινές (άρθρα 5, 6 Ν. 4498/2017).