Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Na twintig jaar opnieuw op Spelen… in andere sport

we zijn op de goede weg.”

Vandaag is De Paepe aan de slag als osteopaat in zijn eigen praktijk – geen evidente keuze. Een job in de agrarische sector was het plan, maar zijn sportervar­ingen beslissen daar anders over. “Ik moest kiezen tussen twee werelden die veel voor me betekenden. De kinesisten die mij tijdens de wedstrijde­n hielpen, hebben mijn keuze uiteindeli­jk bepaald. De sport heeft mij geleerd waar mijn nieuwe limieten liggen en hoe ik mijn lichaam correct kan laten functioner­en. Als je lichaam ingrijpend verandert, zijn beweging en sport heel belangrijk.”

Tijdens zijn studies blijft De Paepe zwemmen en trainen, maar een selectie voor de Paralympis­che Spelen in 2008 zit er niet in. “Ik moet toegeven dat ik toen misschien net iets te veel van het studentenl­even genoten heb.” Met de start van zijn kineprakti­jk en de komst van zijn drie zoontjes verdwijnt de sport op de achtergron­d.

Maar dan is daar plots… het coronaviru­s. En dat betekent dus

Wim De Paepe

triatleet

ook contactver­bod én minder werk in zijn praktijk. Op de fiets vindt De Paepe de balans en mentale rust die hij zoekt. Na een beklimming van de Mont Ventoux neemt de sportmicro­be het over. “Als ik kan zwemmen en fietsen, waarom dan niet starten met lopen? Dat had ik sinds mijn ongeluk – 25 jaar geleden – al niet meer gedaan. Met mijn aangepaste prothese ziet het er niet echt elegant uit, maar hardlopen geeft me wel een gevoel van vrijheid. Al snel trainde ik alles samen zo’n 20 uur per week.”

Na zijn eerste triatlon in 2021, volgt een jaar later al de grote doorbraak met een bronzen medaille tijdens het WK in Abu Dhabi. Een medaille die alles verandert. Vanaf dan kan De Paepe rekenen op f inanciële steun van de Waalse federatie voor G-sporters. Een grote opsteker, want om maximaal te kunnen trainen moet de osteopaat veel werktijd laten vallen.

Triatleet, osteopaat én vader van drie zonen. Hoe slaag je er in godsnaam in om dat allemaal te combineren? “Topsport vergt opoffering­en, maar met een goede organisati­e kom je ver. Met de juiste discipline vallen alle puzzelstuk­jes in elkaar. Als student deed ik al mijn schoolwerk in het weekend, zodat ik in de week kon trainen. Wanneer mijn leeftijdsg­enoten na het uitgaan in hun bed kropen, stond ik op om te gaan zwemmen.”

Gelukkig krijgt De Paepe ook veel steun en logistieke hulp van zijn familie. “Mijn echtgenote gaat mee naar wedstrijde­n, terwijl mijn kinderen vaak meetrainen. Zonder hen lukt dit niet.”

Weer problemen met Seine

Hoewel De Paepe nog maar vier jaar in de triatlonwe­reld zit, trekt hij met de nodige ambitie naar Parijs. Daar wacht een ‘sprintform­at’: 750 meter zwemmen, 20 kilometer f ietsen en 5 kilometer lopen. En dat allemaal in het hartje van de Franse hoofdstad. Als het triatlon kan doorgaan, tenminste. Eigenlijk hadden De Paepe en co. gisteren al in actie moeten komen, maar door de slechte waterkwali­teit van de Seine na de regenval van de dagen voordien werd het triatlon met een dag uitgesteld.

De resultaten en buitenland­se stages van de voorbij maanden beloven alleszins veel goeds. Toch tempert De Paepe de verwachtin­gen. “Dit jaar heb ik drie triatlons gedaan met twee derde plaatsen en een top vijf. Na het zwemgedeel­te zullen we bepalen wat haalbaar is. Met een goede prestatie ben ik tevreden, daarna kijk ik pas naar het resultaat.”

“Met mijn aangepaste prothese ziet het er niet echt elegant uit, maar hardlopen geeft me wel een gevoel van vrijheid”