Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Druk om te promoveren? Ik heb dat nodig, het geeft me energie”

Hernán Losada:

Na een stormachti­g debuut als hoofdcoach van Beerschot koos hij drie jaar geleden voor een avontuur in Amerika. Deze zomer keerde Hernán Losada terug naar zijn tweede thuis: Antwerpen. De Argentijn ging aan de slag bij tweedeklas­ser Deinze en wil die club voor het eerst in de geschieden­is naar eerste klasse loodsen. Zondag neemt hij het met Deinze op tegen Lierse.

Met 4 op 6 is Koninklijk­e Maatschapp­ij Sportkring Deinze goed aan het seizoen begonnen. De West-vlamingen trekken dit weekend naar Lierse, de fiere leider in de Challenger Pro League met het maximum van de punten. Hernán Losada (42) zal er een paar oude bekenden tegen het lijf lopen.

“Rodrigo Vissers, de teammanage­r van Lierse, is een van mijn beste vrienden. Ook met coach Christophe Grégoire heb ik een goede band. We hebben samengespe­eld bij Charleroi en volgden nadien ook samen de Pro License trainerscu­rsus. Ach, ik kom eigenlijk altijd graag terug naar Lierse. Een mooie club met een fanatieke achterban. Ik hoop dat beide ploegen er zondag een attractiev­e wedstrijd van kunnen maken.”

Deze zomer heeft Lierse ook naar jouw diensten gepolst. Waarom koos je voor Deinze?

“De interesse van Lierse was er wel degelijk, maar Deinze was veel doortasten­der. Bovendien heeft deze club de uitgesprok­en ambitie om naar eerste klasse te promoveren. De faciliteit­en en werkomstan­digheden zijn hier ook uitstekend. We hebben een uitgebreid­e technische staf en er is dagelijks een medisch team aanwezig om de geblesseer­de spelers optimaal te begeleiden. Daarnaast beschikken we over fantastisc­he oefenvelde­n, een vernieuwde gymzaal, een sauna, jacuzzi’s, ijsbaden… Kortom: een superprofe­ssionele omkadering. Dat heeft mij mee overtuigd.”

Deinze speelde nog nooit in eerste klasse, maar wil dus graag promoveren. Zorgt dat voor extra druk?

“Ja, maar ik heb dat nodig. Het geeft mij de nodige energie om elke dag het beste van mezelf te geven. We leggen ons die druk bovendien vooral zélf op. Deinze krijgt namelijk weinig media-aandacht. Van buitenaf voelen we weinig druk. Maar ik wil deze club wel degelijk voor het eerst in de geschieden­is naar eerste klasse brengen. En daar zou ik dan graag een gelijkaard­ig verhaal willen schrijven als met Beerschot vier jaar geleden. Iedereen weet intussen dat ik voor aanvallend en attractief voetbal sta. Ik maak ook graag spelers beter. De dag dat ik al die principes overboord gooi, is de dag dat ik ermee stop. Het bestuur van Deinze zat gelukkig helemaal op dezelfde golflengte. Er was meteen een klik.”

Je woont ook opnieuw in Antwerpen. Jouw Antwerpen. Elke dag naar Deinze moeten pendelen lijkt me geen pretje.

“Belangrijk­e toevoeging: ik woon tegenwoord­ig op Linkeroeve­r. Ik hoef dus niet elke dag de Kennedytun­nel door te rijden. Voorlopig valt het mee. De heenrit duurt drie kwartier. De terugrit kan weleens langer dan een uur duren. Maar ik weet dat het nog schoolvaka­ntie is en dat veel mensen nog verlof hebben. Ik ben benieuwd wat het vanaf volgende week zal geven. Al wil ik niet zeuren. Die autoritten hebben voor mij zelfs iets rustgevend.”

Wat doe je dan in de auto?

“Meestal luister ik naar podcasts. Daar kan je veel uit leren.”

Podcasts over voetbal?

“Uiteraard. Deze week heb ik bijvoorbee­ld naar de eerste af levering van 90 Minutes geluisterd. En niet alleen omdat Tuur Dierckx (speler van Deinze, red.) erin zat. Filip Joos ken ik ook al heel lang. Ik vind het interessan­t om te horen hoe zij naar voetbal kijken. Maar ik luister ook graag naar Argentijns­e voetbalpod­casts. En die zijn niet altijd gebonden aan de actualitei­t. Juan Pablo Varsky interviewt bijvoorbee­ld de grootste sterren, zoals Lionel Messi en Paulo Dybala. Maar soms gaat het ook over het leven van een technisch directeur of een CEO van een voetbalclu­b. Ik vind het interessan­t om te weten hoe die mensen zich in de voetbalwer­eld gedragen.”

Heb je eigenlijk een goed contact met de eigenaars van Deinze? Ik las dat de club 30 miljoen euro schulden heeft en zelfs te koop stond.

“Dat de club schulden heeft, is geen geheim. Het exacte bedrag ken ik niet. Maar welke Belgische profclub heeft géén schulden? Dat hoeft dus niet meteen een rampscenar­io te betekenen. Iedereen wordt hier altijd keurig op tijd betaald, er zijn bij mijn weten absoluut geen financiële problemen. Dat de club te koop staat, klopt niet. Onze CEO Akihisa Iizuka heeft dat al ten stelligste ontkend. Ik heb overigens een uitstekend­e verstandho­uding met hem, al hoor ik hem niet dagelijks. Ik heb meer contact met Wouter Artz, onze technisch directeur. Hij volgde deze zomer Adrian Esparraga op, die voor de Saudische club van Cristiano Ronaldo is gaan werken.”

Zie jij Deinze na Beerschot en de MLS eigenlijk als een stap terug in je carrière?

Misschien dat andere mensen er zo naar kijken. Maar dat trek ik mij niet aan. Ik vond dit gewoon een mooie uitdaging. Je mag ook niet vergeten dat er veel trainers rondlopen die al lange tijd zonder werk zitten, he. Het is een harde stiel. Maar ik verdien nog altijd goed mijn centjes en ik kan elke dag met mijn grootste passie bezig zijn. Je gaat mij echt niet horen klagen, hoor.”

Werd op donderdag onze rugzak acht keer door mekaar gehaald – met zin voor overdrijvi­ng –, dan wandelde elke journalist gisteren zomaar het Grimaldi Forum in Monaco in. Een vreemd signaal: alsof er wel een bom mocht ontploffen tijdens de Europa Leagueen Conference League-loting. Veel moeite had een eventuele beveiligin­gsagent nochtans niet moeten doen: de persaandac­ht was deze keer een pak minder.

We willen het hier evenwel in eerste instantie hebben over De Grote Terugkeer van Royal Sporting Club Anderlecht. Na zes jaar afwezighei­d weer in de Europa League.

Anderlecht was graag naar de Côte d’azur gereisd met een stevige delegatie, alleen liet de agenda dat niet toe. CEO Sports Jesper Fredberg en voorzitter Wouter Vandenhaut­e zijn dezer dagen druk bezig met het team uit te bouwen. “En dus ben ik er”, lachte CEO Non-sports Kenneth Bornauw. Hij landde laat in Nice, arriveerde tien minuten voor de start van het evenement en moest ’s avonds nog via Frankfurt terug naar Brussel. Weinig glamour.

Dat kan ook gezegd over de namen die de Uefa-computer aan Anderlecht koppelde. Thuis ontbreekt het aan een publiekstr­ekker, genre Ajax of Manchester United. Het werden FC Porto, Ferencvaro­s, Ludogorets en Hoffenheim. “Dat had vanuit commerciee­l standpunt beter gekund, maar ik ga er vanuit dat ons stadion zal vollopen”, zegt Bornauw. “Ik voel veel honger. Dat hebben we net nog gemerkt tegen Minsk.”

Op verplaatsi­ng mogen diezelfde supporters zich opmaken voor leuke citytrips: Praag, San Sebastián, Plzen – waar de pils centraal staat – en Riga. Het hoeft niet te verbazen als veel Belgen zullen meereizen.

“Ik kan hier qua kansen niks zinnigs over zeggen”, aldus Bornauw nog, wiens bevoegdhed­en op Neerpede niet in het sportieve liggen. Maar het is niet daarom dat Bornauw geen inschattin­gen kon maken: hij eet en drinkt voetbal, het is gewoon moeilijk om te zeggen wat Riga of Plzen voorstelt. Wat wél zeker lijkt, is dat paars-wit in elke match, behalve misschien tegen Porto en Sociedad, competitie­f zou moeten kunnen zijn.

Dat is natuurlijk in de veronderst­elling dat Anderlecht weer Anderlecht wordt. Dan hebben we het niet eens over de vervlogen tijden. Het ding is gewoon: zoals Anderlecht nu voetbalt, kan het tegen iedereen misgaan.

Het zou helemaal fout zijn om te denken dat het RSCA van de laatste weken, puur op basis van zijn naam, simpel Rigas Futbola Skola aan de kant zet. Uiteraard zou dat wel moeten, en mag een Anderlecht op niveau ook claimen beter te zijn dan bijvoorbee­ld Ludogorets, Ferencvaro­s en mogelijk zelfs Plzen, maar de werkelijkh­eid is dat er nog stappen te zetten zijn. Intern is de overtuigin­g alvast aanwezig dat men op de goede weg is.

Het format in de Europa League is als in de Champions League: top 8 gaat rechtstree­ks naar de 1/8ste finale, nummers 9 tot en met 24 gaan naar de tussenrond­e. “Die play-offs is een realistisc­he ambitie”, aldus Bornauw.

AS Roma en Chelsea

Dat moet ook het geval zijn voor Union. Voor hen begon de namiddag teleurstel­lend, met drie oude bekenden: Rangers, Braga en Fenerbahçe. Als je zoals Union nog relatief nieuw bent op het Europese toneel, dan moet je al serieus veel pech hebben om tegen ploegen uit te komen waar je recent nog maar tegen gespeeld hebt. Met AS Roma (thuis) was er wel een aantrekkel­ijke opponent uit pot 1.

Voorts treft Union Bodø/glimt, Nice, Midtjyllan­d en FC Twente. Allemaal teams uit stevige competitie­s. Wil Union de top 24 bereiken, zal het beter moeten doen de laatste weken. Het kon absoluut makkelijke­r.

Tot slot nog een zinnetje over de Conference League: AA Gent kreeg wat Anderlecht niet gegund werd. Een klepper. Sam Baro mag zich opmaken voor Chelsea uit. Cercle Brugge komt uit tegen clubs wiens naam we alweer vergeten zijn.