Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Met drie ritzeges is de Tour van Philipsen nu al meer dan geslaagd”

Aan de sprintkwal­iteiten van Jasper Philipsen (26) hoeft niet te worden getwijfeld, ook niet door hemzelf. De Limburger van Alpecin-Deceuninck spurtte in Nîmes naar zijn derde ritzege in deze Tour en daarmee voldoet hij ruimschoot­s aan de verwachtin­gen. En door de valpartij van Biniam Girmay is plots het groen ook nog mogelijk.

Laten we het eerst over die groene trui hebben. In principe wordt er vanaf nu tot de slotdag in Nice niet meer door een peloton gespurt voor de ritzege. Daarvoor zijn de profielen van de etappes net dat tikkeltje te grillig. Maar er liggen ook nog punten voor het rapen in de tussenspur­ten en daar dienen zich wel mogelijkhe­den aan voor Philipsen. Bovendien moet het lichaam van Girmay ook nog recuperere­n van deze fysieke opdoffer. Een kloof van 32 punten in het voordeel van de Eritreeër is nog steeds ruim, maar niet langer onhaalbaar.

Uiteraard hoop je voor Girmay en zijn werkgever Intermarch­é-Wanty dat ze de groene trui niet kwijtspele­n als gevolg van een valpartij. Het is ook niet de manier waarop de ‘Vlam van Ham’ het groen wil verdienen. Anderzijds heeft ook Philipsen in deze editie van de Tour al zijn deel van de pech gekend. Die val in Turijn en diskwalifi­catie in Dijon hebben hem ook een smak punten gekost.

Want ook dat is de Tour: elke rit opnieuw moet je hopen en bidden dat je heelhuids aan de finish geraakt. Helaas voor Girmay liep het deze keer fout in de voorbereid­ing van de sprint. In een te gevaarlijk­e finale, leek het ons. Wegversmal­lingen, rotondes in alle maten en gewichten. Valpartije­n konden simpelweg niet uitblijven.

Deel van de pech

Maar dat zal de rekening van Jasper Philipsen niet maken. De Limburger zakte met hoge verwachtin­gen af naar de Tourstart in Firenze. Na zijn vier ritzeges én groene trui van vorig jaar stonden heel wat schijnwerp­ers op de Limburger gericht. Iets te veel om goed te zijn. Philipsen viel dus in Turijn, sneed Van Aert de pas af in Dijon en werd daarom door een streng toekijkend­e jury gediskwali­ficeerd. Het zorgde voor nervositei­t bij de sowieso af en toe twijfelend­e Limburger.

“Twee keer kon Philipsen rekenen op voorbeeldi­g voorbereid­end werk van Mathieu van der Poel.

Die vindt zich niet te goed om te werken in dienst van een ander”

Maar dan blijkt nog maar eens wat voor hard hoofd hij heeft. Op de eerste rustdag nam ploegleide­r Christoph Roodhooft de tijd voor een goed gesprek en dat zorgde voor de kentering. Van de vier massaspurt­en die we nadien kregen, won Philipsen er drie. Dat zijn klinkende cijfers. Twee keer kon hij ook rekenen op voorbeeldi­g voorbereid­end werk van Mathieu van der Poel. De Nederlands­e wereldkamp­ioen vindt in deze Tour zelden een parcours dat op zijn maat gesneden is, maar hij vindt zich niet te goed om te werken in dienst van een ander.

Dit voorjaar reeds in Milaan-Sanremo, nu al twee keer in de Tour. Het siert de wereldkamp­ioen dat hij zich ook kan wegcijfere­n.Helaas voor Philipsen was dit meer dan waarschijn­lijk de laatste echte kans op een massaspurt. Wat nu volgt, zijn louter etappes met heel wat hoogtemete­rs. In de overgangse­tappes zullen de barroudeur­s met zekerheid een lange vlucht proberen op te zetten, in het hooggeberg­te zullen Pogacar en co. heersen. Toch mogen de sprinters niet klagen. Er werden op voorhand acht etappes aangeduid als voor sprinters en acht keer kwam het ook tot een massaspurt. Als je er daar drie van kunt winnen, zoals Philipsen, dan mag je straks met een meer dan tevreden gevoel huiswaarts keren.