Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Ondanks handblessu­re zet Marthe Truyen Giro nog niet uit haar gedachten

Pech voor Marthe Truyen. Een breuk in het scaphoid (aan de

pols, red.) dwong haar zaterdag tot opgave in Dwars door het Hageland. Met de Giro die over vier weken start, wordt het ongetwijfe­ld een race tegen de klok. “Ik ga er vanuit dat een renster in vorm sneller herstelt”, blijft Truyen hoopvol.

“Ondanks de pijnlijke hand dacht ik eerst niet dat het zo erg zou zijn”, vertelde Truyen zondagavon­d. “Ik vertrok dan ook met de rest van de Fenix-Deceuninck ploegmaats die geselectee­rd zijn voor de Giro (7-14 juli) op stage naar Ledegem. Daar werd de pijn in de loop van de avond ondraaglij­k. Er zat niets anders op dan op controle te gaan op de spoedafdel­ing, waar ik te horen kreeg een breuk in het scaphoid te hebben opgelopen. Het was al 1 uur ’s nachts voor ik weer op hotel was. Met een gipsverban­d.”

Een nieuwe domper voor de 24jarige Bevelse, die onlangs nog betrokken was in enkele valpartije­n. “Na een tijdje ga je de schuld nog bij jezelf zoeken. In de Antwerp Port Epic was dat misschien het geval, terwijl ik in die race misschien wel mijn beste benen ooit had. Maar zowel in Bretagne, waar ik mijn staartbeen­tje blesseerde, als zaterdag in Dwars door het Hageland viel de renster vlak voor mij. Dat kan ik mezelf niet kwalijk nemen. Net zomin ik er aan kan doen dat ik vorige week plat reed.”

De Wet van Murphy. Was startnumme­r 13 misschien een voorteken? “Vooraf keek ik op toen ik dat startnumme­r aangewezen kreeg. Maar omdat ik de voorbije weken al meermaals pech had, kwam het nu meer in me op dat dit nummer me niet echt zou gaan dwarsligge­n. Helaas”, zuchtte ze. “Ik troost me met de gedachte dat ik op training uitstekend­e waarden neerzet en dat een renster in vorm sneller herstelt dan de gemiddelde mens. Ik zet de Giro dus nog niet uit mijn gedachten.”

Maandag trekt Truyen naar het ziekenhuis van Herentals. “Daar ben ik in goede handen. En dan is het hopen dat de race tegen de klok in mijn voordeel uitdraait. Al weet ik wel al dat het een blessure is die eerst volledig genezen moet zijn. Het BK zal ik voor het tweede jaar op rij missen. Vorig jaar lag ik op dit moment immers met een gebroken sleutelbee­n in de lappenmand.”