Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Spelenderw­ijs pakken we zeer complexe materie aan”

- MARGOT DE CLERCQ

In de muzikale familie Scheck was het vanzelfspr­ekend dat Tatjana viool ging spelen. Al sinds haar studies geeft de huidige Vooruit-schepen haar passie voor muziek door aan kinderen van alle leeftijden in haar privéviool­school. Van de kleinste, Lennie die net 3 werd, tot tienermeis­jes zoals Ana.

“Blauw, groen, geel, groen”, zingen Tatjana en Lennie in koor. Tatjana beweegt de strijkstok in het handje van Lennie over de kleine viool. Rustig tokkelen de kleine vingertjes op de snaren. Naast haar functie als schepen in Antwerpen heeft de 49-jarige Tatjana Scheck (Vooruit) een privéviool­school. “Jammer genoeg geef ik nu enkel nog op dinsdag les. Ik speel al heel lang viool en doe het echt heel graag, met het lesgeven kan ik mijn passie overdragen”, zegt Tatjana.

Lennie is drie jaar en drie maanden oud. Hij begon een paar maanden geleden, toen hij zelfs nog geen drie jaar was.

Tatjana begeleidt acht kindjes van Lennies leeftijd. “Ik geef al les sinds ik zelf nog aan het conservato­rium zat. Daarnaast deed ik een master pedagogie die me de vaardighed­en gaf om kinderen een instrument aan te leren.”

De les duurt een halfuurtje en er mag een ouder bij zitten. “Het gaat vlot bij Lennie”, vindt vader Peter Maus. “Er zijn ook groepsless­en van een uur en die vindt hij zelfs nog leuker. Dat is echt verrassend want dan heeft hij geen ouder bij hem.”

Op een jonge leeftijd een instrument aanleren is goed om connecties te leren leggen tussen de verschille­nde hersenhelf­ten. “Viool is het meest complexe instrument om te leren. Bij Lennie bijvoorbee­ld koppelen we kleurtjes aan de noten en bijhorende snaren. Door het spelenderw­ijs aan te pakken, beseft hij niet met wat voor een complexe materie hij eigenlijk bezig is. Daarbij traint hij ook zijn fijne motoriek.”

Dat Tatjana op jonge leeftijd begon, is geen wonder aangezien ze uit een familie komt doorspekt met muzikanten, generatie na generatie. “Bij Lennie is het eigenlijk gekomen door de grootouder­s. Die hadden hem een filmpje laten zien van een vioolconce­rto. En daar was hij zo van in de ban. Telkens opnieuw vroeg hij om dat filmpje te zien”, zegt Peter. “Op school en tegen de familie is hij er steeds over aan het vertellen. Ik ben zelf muzikant en tijdens de les laat ik alles gewoon zijn gang gaan, maar ik zie wel dat hij echt die juiste focus heeft.”

Discipline

Volgens de Suzuki-methode komt de intuïtie om een instrument te leren op dezelfde manier als de intuïtie voor je moedertaal.

“Omdat ik zelf via deze methode viool leerde spelen, sijpelt het wel door in mijn lessen. Maar ik hanteer het niet helemaal.” Wat Tatjana wel volledig deelt met de filosofie van deze methode is dat het nooit te vroeg is om met een instrument te beginnen.

Op het bureau in het leslokaal staat een zwart-wit foto van kleine Tatjana. “Ik was hier ook nog net geen drie jaar oud. Dit was mijn allereerst­e vioolles en dient als motivatie voor de studenten. Als ze elke dag oefenen, kunnen ze ook zo goed worden. Maar dagelijks spelen is echt belangrijk. Het gaat ook om een discipline die je al van jongs af aan leert.”

Zelfs de kleine Lennie speelt elke dag minstens vijf minuutjes.

Ana Cengic is op haar vijf jaar bij Tatjana begonnen. In de lagere school ging ze naar de muziekscho­ol. Ondertusse­n is Ana 13 en volgt ze les in de privéschoo­l. “Tatjana heeft meteen door als je een dag niet geoefend hebt”, lacht Ana.

Dezelfde passie delen

De partituren voor haar neus hebben geen kleurtjes meer en de drukgevuld­e notenbalke­n dansen over het papier. “Ik ben eigenlijk niet zo goed in noten lezen. In mijn hoofd zie ik mijn vingers en mijn snaren op papier staan.”

Ook Tatjana speelt nog elke dag minstens een uur. “Dat is nodig om in vorm te blijven. Als ik een concert heb of mij verdiep in een ingewikkel­de partituur, moet ik meerdere uren per dag spelen.”

Tijdens de les met Ana pakt Tatjana geregeld haar eigen viool vast: om een moeilijker stuk voor te doen of om een mooi harmonieus geheel te vormen. “Ik wil de kinderen echt warm maken om samen te musiceren. Niet alle leerlingen moeten per se muzikant worden, gewoon diezelfde passie delen. We doen ook vaak concerten en dan creëren we een prachtige meerstemmi­gheid.”

“Ik speel een uur per dag, dat is nodig om in vorm te blijven. Als ik een concert heb of mij verdiep in een ingewikkel­de partituur, moet ik meerdere uren per dag spelen”

Tatjana Scheck Schepen en musicus

 ?? © MARGOT DE CLERCQ ?? Tatjana met de 3-jarige Lennie in haar vioolschoo­l.
© MARGOT DE CLERCQ Tatjana met de 3-jarige Lennie in haar vioolschoo­l.
 ?? © MARGOT DE CLERCQ ?? Ana (13) begon te spelen op 5jarige leeftijd.
© MARGOT DE CLERCQ Ana (13) begon te spelen op 5jarige leeftijd.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium