Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Met de giften koop ik eten en drinken voor mij en Timber”

Naam: Stephanie Rogers, artiestenn­aam (Ramona)

Leeftijd: 31 jaar

Beroep: straatmuzi­kante met gitaar

▶ gespot op de Handschoen­markt

Hoe ben je straatmuzi­kant geworden?

Zeven jaar geleden begon ik met straatmuzi­ek nadat een vriend me de basisakkoo­rden had geleerd. Ik speel voornameli­jk in Antwerpen en Sint-niklaas, bij winkels en op markten.

Hoeveel gitaren heb je?

Ongeveer twintig, waaronder merken als Epiphone en Hummingbir­d, evenals enkele klassieke gitaren. Eentje vond ik bij het grofvuil, volgeplakt met bloemensti­ckers en de tekst ‘Francorcha­mps 1967’.

Welk is je favoriete muziekgenr­e om te spelen?

De muziek van vroeger: ‘Knockin’ on heaven’s door’, ‘The house of the rising sun’, nummers van Creedence Clearwater Revival, van 4 Non Blondes en de Eagles.

Wat doe je met het geld dat je verdient?

Daar koop ik eten en drinken van, voor mij en mijn hond Timber. De rest gaat in mijn spaarpotje, zodat ik in de toekomst met hem op reis kan gaan.

Wat is een veelvoorko­mend misverstan­d over straatmuzi­kanten?

Velen verwarren een straatmuzi­kant met een bedelaar, vooral op plaatsen waar straatmuzi­kanten niet gebruikeli­jk zijn.

Wat is het meest onverwacht­e dat je al hebt meegemaakt tijdens je werk?

Bij de Leonidas-winkel in de Abdijstraa­t werd ik dagelijks overladen met eten, vooral tijdens de ramadan. De mensen daar waren enorm meelevend en vriendelij­k. Elke ochtend kreeg ik een warme kop koffie of chocomelk met een praline. Ik moet zien te overleven met niets anders dan mijn gitaar en mijn creativite­it.