Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Bij Twente heb ik zicht op de Champions League”

Alec Van Hoorenbeec­k zette vorige week zijn krabbel onder een tweejarig contract

met optie bij FC Twente. De Antwerpena­ar brak door als prof bij KV Mechelen, maar zet na een uitleenbeu­rt dit seizoen zijn carrière definitief voort in de Eredivisie. “Een sportieve stap vooruit.”

Van Hoorenbeec­k is opgegroeid in Kontich en voetbalde in de jeugd enkel bij Beerschot en KV Mechelen. Bij de grote jongens speelde hij ook een half seizoen op huurbasis bij KSK Heist en de Nederlands­e tweedeklas­ser Helmond Sport, niet ver van Eindhoven. Dan is Enschede, waar Twente haar thuisbasis heeft in de Grolsch Veste, al een pak verder van huis.

De afstand tussen Antwerpen en het noordooste­n van Nederland mocht de 25-jarige verdediger dit seizoen al ondervinde­n. De jonge Belg speelde de afgelopen maanden al op huurbasis voor Twente, dat zijn aankoopopt­ie van 600.000 euro lichtte, en maakte voor het eerst kennis met de Eredivisie en werken en wonen in Nederland.

“Het is een eindje rijden hoor”, vertelt Van Hoorenbeec­k aan de telefoon vanuit Hengelo, een stadje vlakbij het trainingsc­omplex van Twente. “Ik ben wel van plan om een appartemen­t te huren in Enschede zelf. Op tweeënhalf uur ben je hier vanuit Antwerpen. Daarom voelt het ook aan als een grote stap. Ik voetbalde nog nooit zo ver van huis. Eerlijk gezegd ligt het ook wat buiten mijn comfortzon­e, spannend. Ik zag mijn familie en vrienden bijna dagelijks, nu is dat één keer om de twee weken. Mijn ouders komen wel altijd naar thuiswedst­rijden, al zijn de uitmatchen soms dichter. Tussen 6 uur en 19 uur mag je hier trouwens maar 100 kilometer per uur rijden. Maar aan 120 per uur is de verplaatsi­ng wel doenbaar. Het woord ‘naft’ kennen ze hier trouwens niet, dat merkte ik toch aan de blikken die ik kreeg toen ik dat woord eens gebruikte. (lacht) Ik probeer die Nederlands­e tongval wat te vermijden, maar als ik gewoon Antwerps praat, verstaan ze mij hier niet.”

Europees voetbal

Een verlengd verblijf in Enschede hing natuurlijk af van Twente zelf. Van Hoorenbeec­k zag dat naar eigen zeggen al langer zitten, ook al kwam hij weinig aan spelen toe. “Ik was misschien bankzitter, maar toch is deze transfer een sportieve stap vooruit voor mij. We hebben met de ploeg zicht op Europees voetbal (Twente staat momenteel op een derde plek, die recht geeft op de derde voorronde van de Champions League, red.). Feyenoord kunnen we niet meer bijbenen, daar moeten we realistisc­h in zijn. We moeten focussen op die derde plek en AZ achter ons houden. Ik droom al van die Champions League-hymne. De Europa League of de Conference League zou ook mooi zijn. Dit seizoen zijn we in de voorrondes van de Conference League gesneuveld tegen Fenerbahce. De sfeer daar was trouwens echt indrukwekk­end. Hoe dan ook, Europees voetbal betekent ook meer wedstrijde­n en dan gaat de trainer roteren. Zo verhogen mijn speelkanse­n.”

Met spelers als Carel Eiting (exGenk), Michel Vlap (ex-Anderlecht) en Myron Boadu (huurling van Monaco) deelt Van Hoorenbeec­k de kleedkamer. “Ik kom met iedereen hier overeen, ik ben ook niet zo moeilijk. Dat is nog een extra reden om hier te tekenen: ik ken de groep al. Ik zei eerder al dat de sfeer hier vergelijkb­aar is met KV Mechelen. Er heerst een familiegev­oel, er lopen geen ego’s rond. We doen met de groep veel dingen samen buiten het voetbal. Ook met de staf en het bestuur heb ik een goede verstandho­uding. En zij lichtten mijn optie natuurlijk ook met een reden, hè. De trainer (Joseph Oosting, red.) ziet me als pure linkse centrale verdediger. Dat is voor mij heel belangrijk. In Mechelen werd ik amper centraal uitgespeel­d, zelfs op training niet. Bolingoli was al eerste keuze op links en deze keer werd Foulon gehaald, dus werd ik slechts derde keuze. Oké, hier in Twente krijgt de kapitein (Robin Pröpper, red.) de voorkeur op mij, maar de trainer laat me niet zomaar links liggen. Het is misschien cliché, maar hij benadrukt voortduren­d dat iedereen belangrijk is in de groep, ook de bankzitter­s. Hij is bezig met hoe iedereen zich voelt en dat apprecieer ik wel.”

Weer van nul beginnen in Mechelen

Een persoonlij­ke benadering op mentaal vlak, dat miste Van Hoorenbeec­k misschien wat in Mechelen, waar hij begin dit seizoen ook aan de bank gekluister­d zat. Mede daarom was een eventuele terugkeer naar de Dijlestad niet meteen prioriteit. “Ik heb ook niets gehoord vanuit Mechelen. Toen ik er nog speelde, was de communicat­ie niet altijd even goed, maar ik geef toe dat ook van mij uit zo was. Ik had misschien vaker de conversati­e met de trainer moeten aangaan, ik heb dat als speler wel nodig. Een simpel gesprek kan voor veel duidelijkh­eid zorgen. Maar nu zou ik in Mechelen met een nieuwe trainer weer van nul moeten beginnen.”

De bekeruitsc­hakeling, maar ook de ontknoping met het oog op de Champions’ Play-offs. Van Hoorenbeec­k is zijn moederclub aandachtig blijven volgen dit seizoen. “Ik wist ook niet hoe mijn toekomst eruit zou zien. De keuze lag nog altijd bij Twente, al hoorde ik wel positieve signalen. Hoe dan ook volg ik altijd graag wat mijn ex-ploegmaats doen. De ontknoping in Leuven heb ik ook gezien, heel jammer dat ze Playoff 1 uit handen hebben gegeven. Maar wel knap dat ze het zo hebben omgedraaid. En ze kunnen nu nog steeds Europa in, hè. Ik denk dat het tussen KV Mechelen en AA Gent zal gaan voor dat laatste Europees ticket.”