Gazet van Antwerpen Stad en Rand
OP TOURNEE MET JOSÉ
Kangoeroes Mechelen wil vandaag Belgische basketbalgeschiedenis schrijven door voor de derde keer op rij de Beker van België te winnen. “We zijn op papier misschien favoriet, maar het blijft een finale”, zegt de Mechelse Belgian Cat Laure Resimont (26).
“De band is ondertussen heel sterk. In de fusiegesprekken heeft Remco gezegd: ‘Ik ga niet op een Cervélo rijden in een wereldkampioenentrui die ik op een Specialized heb verdiend.’ Sindsdien draagt (CEO, red.) Mike Sinyard hem ook echt op handen.”
De Cauwer: “Remco is dus een remmende factor geweest in de fusie. Terwijl de buitenwereld denkt dat hij – of de vader – er net op aanstuurde.”
Evenepoel: “Juist. Ik heb veel over mijn kop gekregen, maar vooral omdat veel dingen misbegrepen zijn. Om het hele verhaal te doen: Remco had mij gevraagd: ‘Papa, praat eens rechtstreeks met meneer Bakala. Dit, dit en dit moet verbeteren binnen de ploeg.’ Met de hand op het hart: dat ging nooit – echt nooit – over renners. De buitenwereld heeft ervan gemaakt: ‘Vader Evenepoel wil betere renners rond Remco.’ Nooit. Zoals ik ook niet achter de rug van Patrick Lefevere ben gegaan, want hij was op de hoogte van mijn gesprek. Bakala heeft gezegd: ‘Ik ga er alles aan doen om Remco in de best mogelijke situatie te brengen.’”
De Cauwer: “Een fusie met
Jumbo-visma.”
Evenepoel: “Maar die gesprekken liepen op dat moment al. Al maanden, heb ik achteraf begrepen. Ik noch Remco hebben daarop aangestuurd.”
De Cauwer: “En daar zit het misverstand. Want zelfs binnen de ploeg dachten mensen, ploegmaats zelfs, dat het wel zo was.”
Evenepoel: “In de Ronde van Lombardije is die hele situatie ontploft. Remco was op dat moment een jaar getrouwd en had in Bergamo in een restaurant gereserveerd voor vijfendertig man. Van de ploeg zijn er uiteindelijk twee gekomen: Mattia Cattaneo en Ilan Van Wilder. Door die hele situatie heeft Remco het mentaal echt moeilijk gehad deze winter. Daar heeft zijn moeder echt voor hem moeten zorgen, op een manier waarop alleen Agna dat kan. Haar rol is superbelangrijk, belangrijker dan die van mij. Wat Remco niet zegt tegen mij, zegt hij wel tegen haar.”
De Cauwer: “Amai, ik denk dat het goed is dat je dit vertelt. We hebben lang alleen de andere klok horen luiden.”
Evenepoel: “Mensen moeten beseffen hoe het hele verhaal in elkaar zit. Het idee dat Remco wilde vertrekken zonder omkijken, dat klopt helemaal niet. Draai of keer het zoals je wilt: in het fusieverhaal zouden zestig mensen op straat hebben gestaan, aan de ene kant of aan de andere. Remco wilde dat niet. Van buschauffeur James tot de mensen op het bureau, dat zouden drama’s geweest zijn, hè.”
“Remco hangt enorm aan zijn maten binnen de ploeg. Ik weet niet of hij ook in de toekomst ooit zou veranderen zonder dat hij hen kan meenemen. Patrick heeft tegen jou toch verteld (in een Humo-interview met De Cauwer, red.) dat hij financieel bijna te goed voor zijn ploegmaats is? De jongens die met hem de Vuelta hebben gewonnen, sprongen een gat in de lucht, ook daarom.”
“En het gaat zeker niet alleen over geld. Op stage in Spanje is de ploeg gaan kijken naar de voetbalwedstrijd tussen Valencia en Barcelona. De renners hebben samengelegd, zodat de staf niet hoefde te betalen. Het is Remco die dat organiseert en zelfs de bussen vanuit het hotel regelt.”
De Cauwer: “Ondertussen komen de wolven van The Wolfpack opnieuw overeen?”
Evenepoel: “Remco heeft me gezegd: sinds december is de sfeer opnieuw goed. Alle renners moeten verder, he. Hun einde van de maand telt ook. Met de dingen die we vorig jaar op tafel hebben gelegd, zijn ze binnen de ploeg echt aan de slag gegaan. Op dit moment is alles rustig, hopelijk kan het zo blijven. Ik heb het net nog tegen Patrick Lefevere gezegd: ‘Remco is gelukkig op dit moment.’ Waarop Patrick heeft geantwoord: ‘Dan ben ik ook gelukkig.’”
De Cauwer: “Ik heb hier nog een vraag op mijn lijstje staan. Wij zijn allebei profrenner geweest, maar durf jij nog zeggen dat je gekoerst hebt? Ik twijfel soms, als je ziet hoezeer dat beroep veranderd is.”
Evenepoel: “We hebben een beetje met de vélo gereden, hè. Ik was een bescheiden coureur. Iemand die vandaag – met respect – voor Bingoal WB zou rijden.”
De Cauwer: “Maar wel de GP Wallonie heeft gewonnen. Ik blijf het zeggen: win eens een koers.”
Evenepoel: “Maar je kan de tijden inderdaad niet meer vergelijken. Wij hadden nog een toffe winter: van het ene bal naar het andere en ondertussen zeven kilo bijpakken. (lacht) Nu wegen ze hun eten af van in oktober.”
De Cauwer: “En verhuizen ze naar Spanje.”
Evenepoel: “Juist. Waardoor we Remco vorig jaar maar vier dagen echt bij ons thuis hebben gehad. Hij is enig kind, dus het gemis is er zeker wel. Vooral Agna heeft het moeilijk met de afstand. Op maandag is haar kapperszaak gesloten en dan nam ze vroeger altijd ontbijt samen met Remco. Dat was hun moederzoonmoment en dat is er nu niet meer.”
“Maar we moeten het niet erger maken dan het is: Remco kan zijn passie uitoefenen en sowieso is deze situatie eindig. Er zijn nog ouders wiens kinderen in het buitenland wonen en werken. Onze regel is wel: als Remco naar huis komt, komt ons kind naar huis. Niet de coureur. Dan praten we niet over de koers, wel over de gewone dingen.”
De Cauwer: “De vraag is: wat is nog het gewone als je Remco Evenepoel bent?”
Evenepoel: “Volgens mij is Remco nog altijd een heel gewone jongen. Agna en ik ook, hoop ik. We zijn niet vergeten waar we vandaag komen.”
De Cauwer: “Niet uit een bevoorrechte thuissituatie, heb je me ooit verteld.”
Evenepoel: “Dat is zo. Zonder te dramatiseren, maar Agna en ik zijn echt van nul begonnen. Op een klein appartementje met een douche op het terras. We nodigden vrienden uit en vertelden hen dat we de meubels hadden weggezet: ‘We gaan eten zoals de Chinezen, op de grond.’ Maar we hádden gewoon geen meubels. (lacht) We hebben gefakt, gefakt, gefakt (hard gewerkt, red.). Agna was op haar negentiende al gerante van een Kreatos-f iliaal met twintig mensen onder haar. Zij klopte dagen van soms vijftien uur. Wat ze vandaag eigenlijk nog altijd doet.”
“Ik was renner, maar werkte ook halftijds bij begrafenisondernemer Lesage. Ik was ’s nachts van wacht om over heel Brussel overleden mensen op te halen. In rusthuizen, maar ook mensen die voor de trein waren gesprongen. Of pas gevonden waren op een moment dat ze al in staat van ontbinding waren. Dat leven was niet simpel, maar nog eens: veel mensen maken dat mee. En als je het ons vandaag vraagt: we zouden het direct opnieuw doen.”
“Door dat hele fusieverhaal heeft Remco het mentaal echt moeilijk gehad deze winter. Daar heeft zijn moeder echt voor hem moeten zorgen, op een manier waarop alleen Agna dat kan” PATRICK EVENEPOEL
Het is al van 2005 geleden, toen Dexia Namen bezig was aan een indrukwekkende reeks van zeven opeenvolgende bekers, dat een vrouwenploeg nog eens voor de derde keer op rij de Belgische Cup in de hoogte mocht steken. Kangoeroes Mechelen, dat de voorbije twee seizoenen telkens de dubbel (titel én beker) won, wil vanavond in een kolkend Vorst Nationaal die ambitie waarmaken. De Maneblussers zijn ook deze campagne weer de grote favoriet voor de prijzen en staan met 17 op 17 autoritair aan de leiding in de Top Division Women,
de Belgische eerste klasse voor vrouwen.
“We zijn op papier misschien favoriet, maar het blijft een finale. Dat is op neutraal terrein altijd een speciale wedstrijd”, zegt Laure Resimont. “We wonnen dit seizoen nipt in Castors Braine. Dat is leuk, maar ook niet meer dan dat. Sinds die wedstrijd ondergingen beide selecties enkele wijzigingen.” Of Castors Braine dit seizoen dichter bij ons aanleunt dan de vorige twee jaren? “Misschien wel. Ze ogen vooral mobiel en zijn fysiek sterk. We beseffen dat die derde Belgische Cup niet zomaar voor het grijpen ligt. Castors spreekt zijn ambities uit en dat maakt het voor de neutrale waarnemers alleen maar interessanter.”
“Money time”
“Het vrouwenbasketbal wint in België aan populariteit en hopelijk kan onze eerste klasse in de toekomst alleen maar sterker worden in de breedte. Zo kunnen nog meer jonge meisjes op het hoogste niveau zich ontwikkelen.” Laure Resimont beseft tevens dat het money time is. “Zaterdag finale Beker van België, vervolgens het slot van de reguliere fase van de competitie en dan meteen de play-offs. Eind april zit onze campagne erop. We moeten dus nu pieken. De integratie van Bojana Kovacevic, onze nieuwe Montenegrijnse aanwinst, is goed verlopen en ik maak me sterk dat onze selectie op scherp staat om het slot van de campagne aan te vatten.”
“Maar first things first en vandaag dus eerst vlammen in de bekerfinale tegen Castors Braine”, aldus nog Laure Resimont, die met een gemiddeld van vijftien punten, vier rebounds en twee assists een sterk seizoen afwerkt en met onder meer Ine Joris kandidaat is voor de titel van Belgische Speelster van het Jaar. Deze individuele prijs won ze al in 2018 en 2019. Als het seizoen einde april afgesloten is, volgt voor Laure Resimont een korte vakantie. “Half mei zal het waarschijnlijk verzamelen zijn met de Belgian Cats en beginnen we de voorbereiding op de Olympische Spelen in Parijs.”
Olympisch debuut in Parijs
De 26-jarige Mechelse forward zat in de selectie vorige zomer toen de Belgian Cats op het EK goud veroverden en was er ook bij op het WK 2022 in het Australische Sydney. “Het EK en dat goud was ongelooflijk. Ik kende daar ook enkele sterke invalbeurten en ben langzaam maar zeker in de vaste rotatie gekomen van de Cats. De Olympische Spelen in Tokio miste ik net. Ik was ter plaatse, maar viel dus uit de boot en moest voor de openingsceremonie terugkeren. Dat was toch wat zuur. Ik hoop na die geweldige olympische kwalificatie in het Sportpaleis in Parijs mijn echte olympisch debuut te maken.”