Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Zijn begrafenis was vooral een ventiel voor alle woede

Aleksej Navalny (47) kreeg vrijdag dan toch de openbare begrafenis die zijn moeder voor hem wilde.verrassend­genoegliet­endeordedi­enstenvoor­namelijkbe­gaan,metuitzond­eringvande­arrestatie­vaneen45-talsympath­isanten.

RUSLAND

De ordedienst­en van Moskou hadden in de loop van donderdagn­acht dranghekke­n in de buurt van de kerk ‘Moeder Gods. Stil mijn verdriet’ gezet. Er werd duidelijk een grote opkomst verwacht voor de uitvaartpl­echtigheid van oppositiel­eider Aleksej Navalny.

De overheid had vooraf nochtans geen moeite gespaard om de begrafenis in mineur te laten doorgaan. Eerst wilde ze het lichaam alleen aan z’n moeder meegeven op voorwaarde dat de uitvaart in het geheim zou plaatsvind­en, dan bleek dat de medewerker­s van Navalny geen enkele zaal en zo goed als geen enkele lijkwagen konden vinden. Ze kregen te horen dat het hen verboden was de begrafenis te organisere­n. In de voorafgaan­de dagen liet de overheid geregeld vallen dat deelname aan een ‘verboden manifestat­ie’ bestraft zou worden.

Maar de duizenden sympathisa­nten lieten zich daar niet door afschrikke­n. Velen stonden al twee uur voor de uitvaartpl­echtigheid begon rustig maar vastbeslot­en in een lange rij. Toen de lijkwagen met veel vertraging uiteindeli­jk arriveerde, scandeerde­n de mensen Navalny’s naam. In de kleine kerk, gelegen in de wijk waar hij vroeger woonde, waren alleen de naaste familie en enkele bekende oppositiel­eden en Poetin-critici aanwezig, onder hen de onafhankel­ijke presidents­kandidaten Boris Nadezjdin en Jekaterina Doentsova, die van de lijsten zijn geweerd. Ook de ambassadeu­rs van de VS, Frankrijk en Duitsland waren present. Weduwe Joelia en z’n twee kinderen waren niet aanwezig, zij verblijven in het buitenland.

Twintig minuten

Alle aandacht ging daardoor naar Navalny’s moeder, die na zijn dood naar Siberië was gereisd om het lichaam van haar zoon op te vragen. Sommige omstaander­s bedankten haar toen ze uit de kerk kwam. De orthodoxe dienst duurde maar twintig minuten. Volgens Leonid Volkov, een medewerker van Navalny, had de priester van hogerhand de opdracht gekregen om de mis snel af te handelen om te vermijden dat de uitvaart een massaevene­ment zou worden.

Maar dat werd het wél. De mensen die Navalny een laatste groet wilden brengen, bleven tijdens de dienst buitenstaa­n en volgden daarna de lijkwagen naar het kerkhof. Met velen riepen ze slogans die tegen Poetin waren gericht. “We zijn met meer dan tienduizen­d en niemand is bang. We komen de man eren die ook niet bang was, voor niets”, zei een jonge vrouw aan persagents­chap Reuters. Sommige groepen riepen: “Poetin, moordenaar”, elders riepen ze: “Rusland zonder Poetin”. Zulke slogans zijn tegenwoord­ig in Rusland verboden. Helemaal rustig bleef het daardoor niet: in totaal pakte de Russische politie vrijdag 45 aanwezigen op en rond het kerkhof op. En sommige journalist­en voorspelle­n dat er nog aanwezigen de komende dagen weleens bezoek mogen verwachten van de geheime diensten, aangezien zij gefilmd zijn. Maar dat kon hen echt niet afschrikke­n. Auto’s die passeerden, toeterden om hun solidarite­it te uiten; mensen in de bus staken hun duim op. Het leek wel alsof de begrafenis het ventiel was waarlangs de opgekropte woede – tegen Poetin, tegen de oorlog in Oekraïne, tegen het gebrek aan vrije meningsuit­ing en de zware straffen – naar buiten kon komen.

Zware prijs

Het kerkhof bleef lang na sluitingst­ijd open zodat vele sympathisa­nten Navalny toch nog konden groeten. “We schuiven in een uur minder dan een meter op”, zei iemand om 18 uur vrijdagavo­nd aan de onaf hankelijke internetze­nder Sota. Op de brug, richting kerkhof, stond ’s avonds nog een lange rij wachtenden, die met hun gsm in de donkere lucht schenen. “Navalny” riepen ze. Velen stonden al meer dan zeven uur in de rij.

Niemand had durven te voorspelle­n dat Vladimir Poetin bereid was om de rouwenden deze belangrijk­e dag te gunnen. Maar iedereen kon vermoeden dat hij een zware prijs zou moeten betalen als de uitvaart in massa-arrestatie­s en geweld zou geëindigd zijn. Voor een president, die net het ‘jaar van de familie’ heeft uitgeroepe­n en die binnen twee weken verkiezing­en heeft, zou het ongepast overkomen om een begrafenis in chaos te laten eindigen. Weduwe Joelia Navalnaja verweet Poetin al dat hij “een vals geloof in God” belijdt, toen hij niet bereid was om het lichaam van Navalny vrij te geven.

Nu de plechtighe­id achter de rug en de voornaamst­e rivaal begraven is, kan Poetin weer terugkeren naar de orde van de dag.

Een volgende Belgische regering zal onder grote druk komen om de financiën te saneren en de schulden onder controle te houden. Voor de afbouw van schulden zal onder meer naar het restbelang in BNP Paribas gekeken worden, maar ook naar bankverzek­eraar Belfius, waar de overheid nog 100 procent van de aandelen heeft.

“We zijn vragende partij voor een privatiser­ing”, zegt CEO Marc Raisière. Zo’n privatiser­ing van Belfius leek al eens te gaan gebeuren in 2018, toen de regering alles in het werk had gesteld om Belfius naar de beurs te brengen. CD&V hield die beursgang toen op het laatste moment tegen vanwege het Arco-dossier.

“We pleiten niet voor een beursgang, maar voor een verkoop van een deel van de aandelen aan enkele grote Belgische institutio­nele partijen”, zegt Raisière. Een opmerkelij­ke uitspraak, want zoveel institutio­nele partijen met diepe zakken telt België niet. Wie Raisière in gedachten heeft, blijft onduidelij­k.

2,5 miljard dividenden

De overheid betaalde in 2011 vier miljard euro voor de aankoop van Belfius. Dat leverde de overheid al 2,5 miljard euro aan dividenden op. 2.515 miljoen om exact te zijn. Dat is dan wel inclusief de 440 miljoen euro dividend over het afgelopen boekjaar 2023. Dat is geld dat allemaal in de begroting kwam.

Hoeveel is Belfius waard? “Die vraag moeten jullie zelf beantwoord­en. Maar we hebben een eigen vermogen van 11,7 miljard”, zegt Johan Vankelecom, financieel directeur van Belfius. In functie van de grootte van de korting, kan de waarde op om en nabij de 9 miljard geschat worden. Met een staatsschu­ld van 507 miljard blijft een privatiser­ing van Belfius een druppel op een hete plaat.

Zo’n onderhands­e verkoop van aandelen Belfius is in principe een tussenstap op weg naar een beursgang. Raisière zelf wil nog even gespaard blijven van de sleur elk kwartaal winstcijfe­rs te moeten publiceren. Als staatsbank volstond het dat Belfius zelf de broek kon ophouden én jaarlijks een mooi dividend betaalde. Dat kwam in de begroting. Een gedeelteli­jke verkoop van de aandelen is daardoor per saldo slecht nieuws voor de begroting.

Delhaize-bankier

De bankverzek­eraar is wel een belangrijk­e schakel geworden in de financieri­ng van de Belgische economie. Raisière en Vankelecom zijn trots op de groeiende portefeuil­le bedrijfskr­edieten. “We hebben bijna de helft van de overdracht van de Delhaize-supermarkt­en gefinancie­rd”, zegt Raisière. “En één scale-up op twee, is klant bij ons.” Scale-ups zijn doorgroeib­edrijven die een bewezen zakenmodel hebben en daarmee versneld willen doorgroeie­n.

Het marktaande­el van Belfius in bedrijfskr­edieten is verdubbeld sinds 2014 en staat nu op 20,3 procent. Belfius is daarmee een stevige speler in de markt, naast KBC, BNP Paribas Fortis en ING Bank.

In het verleden werd in de sector gefluister­d dat Belfius marktaande­el kocht en dat de verliezen zouden volgen. “Die verliezen zijn er niet, onze kredietver­liesratio is lager dan wat je zou verwachten”, zeggen Raisière en Vankelecom.

Belfius boekt al jaren stijgende resultaten. “Afgelopen jaar hebben we een nieuw record neergezet. De nettowinst steeg met een vijfde tot 1,115 miljard”, zegt Raisière. Een deel van die winst is af komstig van het goed beheren van de balans en de in het verleden opgebouwde liquiditei­tsbuffer toen geld nog goedkoper was.

Belfius heeft nog 25 miljard bij de ECB. Een groot deel ervan brengt per jaar 4 procent op. De Brusselse beurs is er vrijdag op vooruitgeg­aan. De Bel-20-index klom 1,02 procent tot 3.698,82 punten.

Bij de aandelen die meetellen voor de berekening van de graadmeter, trok argenx (+4,69%, 359,30 euro) de kar.

Op de brede markt wipte Agfa-gevaert (+7,56%, 1,11 euro) omhoog. Donderdag maakte de ondernemin­g bekend dat ze een subsidie van 11 miljoen euro ontvangt van het EU Innovation Fund voor de industriël­e opschaling van de productie van zijn Zirfon-membranen. Bpost (+5,19%, 3,65 euro) won na een negatieve start uiteindeli­jk toch nog terrein. De omzet van de postondern­eming zakte vorig jaar met 6,5 procent tot 1,2 miljard euro. Bekaert (+4,46%, 47,80 euro) verdapperd­e ook. De draadtechn­ologiegroe­p zag zijn omzet vorig jaar met 13,5 procent terugvalle­n tot 4,33 miljard euro. Fluxys Belgium

(+2,00%, 20,40 euro) haalde ook winst. De uitbater van het gasnet mag van de toezichtho­uder op de energiemar­kten een hogere marge aanrekenen om de gestegen rente op te vangen.

Verlies was er bij de indexaande­len dan weer vooral voor

Aperam (-2,41%, 27,56 euro). Ook Elia (-0,39%, 102,30 euro) sloot af met een malus.

Op de tweede rij viel Colruyt (-3,36%, 42,98 euro) terug.

Roularta (-2,12%, 11,55 euro) werd ook bijgeknipt. De omzet van de uitgever daalde vorig jaar met 5,7 procent tot 323,5 miljoen euro. Belysse eindigde status quo op 0,73 euro. De tapijtgroe­p zag zijn omzet vorig jaar met 10,8 procent zakken tot 300,9 miljoen euro.