Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Pas op Kim, ze komen eraan

Dat de opvolgers van Kim Gevaert in aantocht zijn, valt al een paar jaar te horen. Lange tijd kon je zeggen dat die stempel wat voorbarig op de hoofden van Rani Rosius (23) en Delphine Nkansa (22) was geplakt, maar nu komen ze wel héél dichtbij. De kans dat het Belgisch record op de 60 meter er vandaag tijdens het WK indooratle­tiek in Glasgow aan gaat, is reëel.

Fasten your seatbelts. Want het zal snel gaan. Elke stap moet raak zijn op de 60 meter. “Op de 100 meter kan je nog wegkomen met een klein foutje, op de 60 meter zie je elke misstap aan de chrono”, zegt Rani Rosius. “Een foutje maken is not done. Als je eerste 30 meter niet goed is, kan je het vergeten. Je wil alles goed doen, en als dat lukt, geeft dat wel een kick.” Ook Delphine Nkansa, regerend Europees beloftekam­pioen op de 200 meter, is een fan van de 60 meter. “Het is mijn favoriete afstand”, zegt ze. “Alles draait om de start, en dat heb ik altijd wel goed gekund.”

Op het EK indoor vorig jaar in Istanbul bewezen Rosius en Nkansa al dat de 60 meter hen ligt, want ze stonden allebei in de f inale. Rosius was vierde, Nkansa zesde. “Dat was een droom”, vertelt Nkansa daarover. “Een geweldige ervaring”, vult Rosius aan. “Maar een EK is niet te vergelijke­n met een WK. Hier in Glasgow zou de halve finale al mooi zijn. Finale lijkt mij vrij onmogelijk, maar ik wil ook niet op voorhand zeggen dat het uitgeslote­n is. Ik ga er wel voor.” Reeksen, halve f inales en f inale worden allemaal zaterdag afgewerkt.

Ter info: bij het vorige WK indoor twee jaar geleden in Belgrado was 7.30 nodig voor de halve f inales en 7.14 voor de f inale. Ondertusse­n is het mondiale niveau weer wat toegenomen, dus zal het nog een paar honderdste­n sneller moeten. De persoonlij­ke records van Rosius en Nkansa staan op respectiev­elijk 7.15 en 7.18. Helemaal onmogelijk is zo’n finaleplaa­ts dus niet.

Mondiale top

Jaar na jaar zetten Rosius en Nkansa een stapje vooruit. Zal de aansluitin­g bij de mondiale top voor dit jaar zijn? Zou zomaar kunnen. “Elk jaar dichter komen bij de toppers is alleszins de bedoeling”, zegt Rosius daarover. “Maar ik heb geen idee of het voor dit jaar is. Ik probeer gewoon hard te lopen.”

Dat het spurtduo steeds dichter bij de internatio­nale top komt, wil ook zeggen dat ze steeds dichter bij het Belgisch record van Kim Gevaert komen. Die snelde in 2007 naar 7.10. Rosius zit er dus nog vijf honderdste­n van af, Nkansa acht. Het is nu al vijf jaar geleden dat Rosius het label ‘de nieuwe Kim Gevaert’ kreeg opgeplakt, tegen wil en dank. Lange tijd leek dat etiket voorbarig en fronsten heel wat kenners hun wenkbrauwe­n als de Limburgse zo genoemd werd, maar nu staat ze samen met Nkansa echt wel op het punt om in de voetsporen van Gevaert te treden. “Hoeveel ik er dit jaar nog af krijg? Geen idee”, zegt Rosius. Het zou alleszins een mijlpaal zijn voor de Belgische atletiek als dat BR sneuvelt in Glasgow.

Donderwolk

Veel gegiechel en plezier tijdens de gezamenlij­ke persconfer­entie van de twee spurters, maar als het onderwerp World Relays wordt aangesnede­n, verandert het gezicht van Rosius in een donderwolk. Op de Bahama’s worden in mei de olympische tickets uitgedeeld op de 4x100 meter, maar Nkansa reist niet mee richting Caraïben met de Belgian Rockets. “Ik wil me concentrer­en op mijn laatste examenperi­ode voor mijn bachelor in de rechten”, legt ze uit. Wat een domper voor de Rockets. Voor een ijverige student moeten we begrip hebben, maar als er sportief zó veel op het spel staat, moet het toch te overwegen zijn om die examens te verplaatse­n? Want zoals ook Kim Gevaert zestien jaar geleden al wist: de grootste olympische successen zijn niet individuee­l, maar op de af lossing te rapen.

“Ik probeer gewoon hard te lopen en telkens wat dichter bij de toppers te komen” Rani Rosius