Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Au Petit Plaisir in Boom: schoonheid kost tijd
Op zoek naar een culinair pleziertje zakten we deze week af naar Au Petit Plaisir, het microrestaurant dat ervoor zorgt dat Parijs plots een stukje dichter bij Boom ligt. We werden aangenaam verrast door de mooie borden vol details, al was er ook één element dat ontbrak.
Je veux d’l’amour, d’la joie, de la bonne humeur, zo zingt Zaz op de Franstalige playlist van Au Petit Plaisir. Doe daar nog een bord lekker eten bij en de dag is perfect.
Marianne Faes en Jeroen Le Jeune maken hier hun droom waar, respectievelijk in de keuken en de zaal. Na een lange verbouwing – schoonheid kost tijd – ontvangen ze sinds augustus hun gasten. Vier tafeltjes met telkens twee zitplaatsen, aangevuld met nog een paar krukken tegen het raam, uitkijkend op de straat. Daar doen ze het hier mee. De keuze op de kaart is ook beperkt, maar het aanbod spreekt aan. Als prelude valt ons oog op de hummus met flatbread (8 euro), de kwaliteitsvolle Portugese sardientjes in olie uit blik met een goddelijk stuk focaccia (9 euro) en enkele medjouldadels met walnoten (5 euro). De gekonfijte kabeljauwhaas (32 euro) wordt gecombineerd met een flinterdun laagje gerookte zalm, traaggegaarde prei en pomme pavé. Dat is een aardappelbereiding in dunne laagjes, met bovenop nog een schijfje chioggiabiet.
De filet van Franse houtduif à l’orange (35 euro) is perfect gebraiseerd. Samen met de gekneusde amandelen en een zevental soorten en variaties van sinaasappel werkt dit helemaal. En dan spreken we nog niet over dat glas rode, fruitige Italiaanse barbera (8 euro) dat erbij gesuggereerd wordt.
Je merkt dat elk bord mooi is uitgewerkt. Al hebben die fijne details ook een keerzijde: de wachttijd is net iets te lang, ondanks het beperkte aantal tafeltjes. Toch willen we niet vragen om iets weg te laten, om minder te doen. Het zou zonde zijn en zelfs de charme van deze plek onderuithalen. Dan wachten we liever iets langer, want ja, schoonheid kost tijd. Wel stellen we ons één vraag. Zouden deze mooie gerechten niet nog beter tot hun recht komen met een streepje saus?