Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Nog één keer schitteren”

In 1993 was het met Calypso van John Denver, tijdens de opnames van The voice in juni 2023 zong hij Honesty van Billy Joel. “Toen was ik een jonge kerel, nu heb ik drie kinderen en vier kleinkinde­ren”, zegt Wim trots. “Dat de kleinkinde­ren bij mijn auditie waren, maakte het extra speciaal.” Waarom deed Wim de voorbije twaalf jaar nog niet mee aan The voice? “Oh, maar ik heb mezelf zeven keer ingeschrev­en en deed evenveel keer auditie”, bekent hij. “Ik herinner me nog dat je bij het eerste seizoen een muzikale video van jezelf moest opsturen. Mensen konden daarop een score geven en ik had ontzettend veel punten. Een nichtje maakte me er op attent dat in jullie krant stond dat ze bij VTM wel gek zouden zijn als ze mij niet zouden selecteren. Maar ik ben zeer slecht in audities. Dat geef ik eerlijk toe. Bij vorige audities had ik een gitaar bij en ik dacht uit de losse pols wel iets te zingen. Zo werkt het dus niet. Uiteindeli­jk slaagde ik er nooit in om door die preselecti­es te raken. Tot nu.”

Auto gewonnen

Terug naar 1993. Als John Denver zong hij zich naar de overwinnin­g. “Louter gekozen omdat ik, net zoals Denver, geregeld optrad met mijn gitaar en de mensen zeiden dat mijn stem leek op die van die zingende Amerikaan. Ik had immers thuis geen enkele plaat van John Denver. Ik kende zijn liedjes louter van het gitaar leren spelen. Ik nam trouwens twee keer deel aan de Soundmixsh­ow. Ik was er ook al bij in 1989, toen wijlen Wim Ravell met de overwinnin­g ging lopen. Ik was toen tweede.” Geld werd er destijds niet gewonnen. “Wel een auto. Mijn toenmalige vrouw reed veel met die Renault Twingo rond.” Tegenwoord­ig is er bij programma’s

Deze keer staat Wim als zichzelf op het podium.

psychologi­sche begeleidin­g. “Toen bestond zoiets niet. De impact was nochtans erg groot. Die finale had meer dan anderhalf miljoen kijkers. Na mijn overwinnin­g had ik ook de pech dat ik met de verkeerde mensen uit het wereldje in contact kwam. Dat is me blijven achtervolg­en. Ik had toen mijn kans moeten grijpen, maar door contractue­le verplichti­ngen mocht dat niet. Daar heb ik lang van afgezien.”

In bijberoep

Muziek bleef altijd een constante in het leven van Wim. “Ik was er een poos uit, maar muziek kwam meer dan ooit terug in mijn leven. Ik doe geregeld optredens, ik mag niet klagen. Op mijn eentje, met begeleidin­g van keyboard. Weliswaar in bijberoep, want ik ben al jaren autoverkop­er.” Toch bleven mensen de link leggen. “Vooral mijn achternaam doet nog geregeld een bel rinkelen. Dan dachten ze even

na, en plots viel het kwartje. Ik vind dat toch straf.”

Het podium van The voice bracht de herinnerin­gen terug. “Al waren het andere tijden. Er waren geen sociale media in de nineties. Wist je dat mensen toen nog gele briefkaart­en moesten sturen? (lacht)”

Tussen de Soundmixsh­ow en The voice zit dertig jaar, maar Wim was recent nog op televisie te zien. “In een heruitzend­ing van can see your voice. Ik zat in het eerste seizoen en dat zonden ze recent opnieuw uit. Ik was dit jaar al vaker met mijn kop op televisie. (lacht) Toen het me was gelukt bij I can see your voice wou ik nog één keer deelnemen aan een talentensh­ow. Nog één keer schitteren. Want ik hoef mezelf niks meer te bewijzen. Als artiest raak je een beetje verslaafd aan het applaus, wil je dat de mensen je graag horen zingen.”

The voice van Vlaanderen, zondag om 20 uur

iVTM,

I