Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Ik ben altijd een dienende speler geweest”

Na de deugddoend­e overwinnin­g tegen Jong Genk zoekt Lierse naar de volgende stap. De Pallieters zetten operatie redding verder bij Patro Eisden. Geel-zwart mag in Limburg dan een bijzonder lastige horde te nemen hebben, de hoop op een gunstig vervolg is levendig. “Met de juiste mentalitei­t en overgave valt er in deze reeks overal en tegen om het even wie iets te rapen”, meent middenveld­er Jens Cools.

Vrijdagavo­nd nog opluchting en een stevig feestje, maar even snel wees de focus al opnieuw richting realiteit op het Lisp. Voor het bestuur betekende dat de zoektocht naar een nieuwe hoofdtrain­er na het vertrek van Geert Emmerechts. Voor het sportieve compartime­nt de voorbereid­ing van de verplaatsi­ng naar Patro Eisden. Broodnodig, want dat ene succesje tegen Jong Genk zal Lierse niet in de Challenger Pro League houden.

De winst moet na zeven wedstrijde­n zonder zege bijzonder deugd hebben gedaan?

Jens Cools:

“Ik denk dat iedereen die Lierse een warm hart toedraagt erg opgelucht was. De aanloop naar die cruciale match was toch niet alledaags met de plotse vlucht van Geert Emmerechts. Het zette extra druk op de spelersgro­ep, maar tegelijk bracht het ons opnieuw dichter bij elkaar. We mochten niet falen en hadden mekaar meer dan ooit nodig om te slagen. Achteraf is het een zegen geweest dat de knuppel in het hoenderhok werd gegooid. Knap van Mickaël Tirpan.

Hij was nog maar enkele weken in Lier, maar een speler van zijn kaliber mag de zaken die naar zijn gevoel fout lopen best benoemen.”

Eén week later is er nog geen nieuwe coach en nemen Bernd Brughmans en Addo Ransford opnieuw de honneurs waar?

“Dat is geen handicap. Het was tegen Jong Genk al duidelijk dat ze het mandaat van de ganse spelersroe­p krijgen. Ze hebben trouwens fantastisc­h werk geleverd, want ook op hun schouders rustte plots veel meer gewicht. We hebben in volle concentrat­ie en de beste omstandigh­eden onze volgende opdracht voorbereid. Enkel daar hebben we onze blik ook op te richten.”

Patro Eisden is de op één na beste thuisploeg van de hele reeks.

“Ik vond ze in de eerste ronde een bijzonder viriele, taaie tegenstand­er. Intussen hebben ze de kern met flink wat voetballen­d vermogen gespijsd. Stef Peeters, Lukas Van Eenoo, Marius Noubissi

of Stallone Limbombe: het zijn allemaal jongens die het verschil kunnen maken. En toch mag dat ons niet afschrikke­n. We zijn opnieuw de goede weg ingeslagen en het is aan ons om dat pad te blijven bewandelen. Met een goede en positief agressieve mentalitei­t kan je iedere week iets rapen in deze reeks. Op realisme, nononsense. Kunnen we dat de rest van het seizoen opbrengen, dan komen we niet in de problemen.”

De kloof met een degradatie­plaats is gegroeid tot vier punten. Nu nog een volgende stap zetten, lijkt aanzienlij­k meer zuurstof te brengen?

“Kijk, we moeten niet te veel rekenen en al evenmin vooruitkij­ken. We spelen nog acht wedstrijde­n. Ik hoor vaak dat het accent op onze thuismatch­en ligt tegen Francs Borains, FC Luik, Club NXT en RSCA Futures. Kan je iets rapen in Eisden, dan levert dat extra op in het klassement en wellicht nog zoveel meer in het hoofd. We moeten iedere partij aanpakken met de overtuigin­g dat het de belangrijk­ste is.”

Is onder meer daarom jouw terugkeer in de basis belangrijk geweest? De nuchtere, niet-aflatende regulator die zo node gemist werd op het middenveld?

“Misschien wel. Ik probeer mijn enthousias­me en motivatie over te brengen. Tegelijk breng ik ook wat meer balans in de ploeg. Ik ontlast Thibaut Van Acker en Sebastiaan Brebels. Een middenveld met ons drie is wat mij betreft niet verkeerd in onze reeks. Waarbij ik er totaal geen probleem heb om in de schaduw te lopen. Dat is het verhaal van mijn carrière. Ik ben altijd een dienende speler geweest.”

Toch opmerkelij­k dat je te vaak op de bank zat en telkens als niet helemaal fit bestempeld werd?

“Ook voor mij waren de beslissing­en van de trainers niet altijd even duidelijk. Ik wil het vooral achter mij laten. Wat nu telt, is de nabije toekomst. Ik krijg nu terug voluit mijn kans en zal er alles aan doen om die te grijpen. Het is mijn ambitie om de resterende matchen aan de aftrap te staan en Lierse mee in veilige haven te loodsen. Als ik weldra die twee zaken kan afvinken, mag er toch met enige tevredenhe­id een streep worden getrokken onder een hele intense en mentaal slopende campagne.”

Je bent straks einde contract?

“Ik kende zelden of nooit blessures, maar vorig seizoen is opgegaan in langdurig medisch leed. Net daarom had ik mijn zinnen op dit kampioensc­hap gezet. Ik heb Lierse zeker nog wat terug te geven en ik voel me hier ook goed.”