Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hier stopt de tap morgen niet met lopen”
Morgen opent met de Omloop Het Nieuwsblad het grootste café van Vlaanderen.Waarrennerspasseren,daarstroomthetbier.Streekbier,hetliefst.“Hoeveel?Zijtgijvandebelastingenofzijtgejournalist?”
16 uur in Mater, op de steenweg van Oudenaarde naar Brakel. En vooral: op het parcours van de Omloop Het Nieuwsblad. Op een paar kilometer van het kerkje van Sint-Maria-Horebeke, waar het peloton straks die ellendige Haaghoek oprijdt. In café De Nieuwe Keizer bestijgt waardin Leentje Leyman de toog. Excuseer: Kate Lane. Haar zingende alter ego. Het is een soort generale repetitie. Want koersfans zullen haar jongste hit – Ons moeder zei nog – morgen ongetwijfeld ook horen bij een stop aan het café van haar en haar man Luc.
Uur lang gratis Kwaremont
“Het zijn hoogdagen voor ons. Maar we gaan niet aan uw neus hangen hoeveel bier we tappen”, zegt Leentje. Een zinnetje dat we de hele dag zullen horen. “Minder dan over een paar weken tijdens de E3-Prijs”, zeggen ze er wel bij in De Nieuwe Keizer. “Dan stoppen hier zestig vipbussen op onze parking. Een uur kunnen ze dan gratis Kwaremont drinken. Maar omdat het aan die camion zo druk is, komen ze bij ons en betalen ze voor Ename. Het is voor ons veruit het beste uur van het jaar: twee tapkranen stoppen niet met lopen, behalve als we een nieuw vat moeten steken.”
Café ’t Hoekske ligt boven op de Leberg in Elst, vlak bij de villa’s van vader en zoon De Croo. Achter het café zijn ze in een oude houtoven geutelingen aan het bakken. We mogen het niet zeggen: de plaatselijke pannenkoek. “Genoeg voor zaterdag”, zeggen Michel Minnaert en Marleen Van Den Brande. Waar er ook genoeg van is: bier. Hoeveel? Het koppel kijkt elkaar eens aan en trekt een knipoog. “We gaan het u niet allemaal vertellen hé. Maar schrijf maar dat we vijftig keer meer verkopen dan op een gewone zaterdag.” Ze zitten ook op een topplek, de mannen passeren morgen drie keer aan het café, de vrouwen één keer. “En de klanten hoeven niets te missen: er zijn drie televisieschermen, er is een groot scherm in de zaal én op straat plaatsen we nog een ledscherm.”
Dat doen ze ook in Den Drijhaard, beneden aan de berg. Het café ligt 100 meter verder dan de plek waar de renners van de Haaghoek de Leberg opdraaien. “Natuurlijk is het een topdag”, zegt Mireille De Vos, die het café al negentien jaar uitbaat. De jongste jaren doet ze dat met haar dochters Vanessa en Shana, en met jarenlang medewerker Lynn, die vorig jaar in de zaak is gestapt. “Maar het is niet dat we rijk worden van zo’n dag. Het zou maar spijtig zijn als één dag een invloed heeft op je jaarcijfers. En er vloeit misschien meer bier en fris, maar de investering is ook niet mis: we hebben vier extra mensen personeel, en we betalen 700 euro voor het videoscherm tegenover het café. Daar moet je al veel voor verkopen.”
Vooral een mooie dag
De straat voor Den Drijhaard wordt wel afgesloten voor autoverkeer. ’t Is niet dat Mireille straks voor dertig man staat te tappen. “Het is vooral een mooie dag. Elk jaar zie ik dezelfde mensen terug, mensen die maar één keer per jaar komen. Fantastisch. Het is voor ons een kermisdag.”
Voor de deur van Bar Gidon in Geraardsbergen is het létterlijk kermis. De molentjes draaien er vanaf morgen. Vanaf het moment ongeveer dat de koersdirecteur in Gent het startschot geeft. Zaakvoerder en ex-prof Frederic Penne: “Ik heb vooral mensen die eerst naar de start in Gent zijn geweest en daarna de koers op een paar plekken onderweg hebben gezien. Eens in Geraardsbergen zijn ze te laat om nog naar de Muur te gaan en dus komen ze naar hier. Ook omdat ze de f inale écht willen zien, op televisie.” Het is een constante in de Vlaamse Ardennen: het kasboek gaat niet open. “Maar natuurlijk is het straks een topdag. Laat me zeggen dat ik de dubbele omzet draai van een gewone dag.” Het café van Penne ademt koers. Een grote Remco tegen het plafond, bloempotjes van bidons en kussen gemaakt van truitjes. “Koers is hier niet alleen sport, alles wat je hier ziet, heeft een verhaal.”
Een hongertje hoort er natuurlijk ook bij. In Den Drijhaard en ’t Hoekske bakken ze hamburgers. Café ‘In den trap op’ is ook een frituur. “We zullen er wel wat meer voorbakken, ja”, zegt Yves Wynendaele. “En we hebben genoeg drank in huis. De koelkasten zijn aangevuld. We rekenen op een meeromzet van 20 procent.” We gunnen ze een leugentje om bestwil wel in de Vlaamse Ardennen. Maar hier geen extra schermen. “Anders passeert Wouterke (Vandenhaute, red.) langs onze kassa.”
“Geen extra schermen hier. Anders passeert ‘Wouterke’ langs onze kassa” Yves Wynendaele
Café In den trap op