Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Roemeense tandartsen: “De hele wereld komt hier over de vloer”
Ze zijn een van de snelst groeiende groepen buitenlanders in ons land, en ze onderstutten onze arbeidsmarkt als geen ander: in heel wat knelpuntberoepen zien ze de Roemenen graag komen. Steeds meer van die mensen blijven hier ook plakken. Hoe leven en werken deze nieuwkomers in onze provincie, en raken ze ook echt geïntegreerd? Dat onderzoeken we in deze reeks. Vandaag deel 3: Roemeense Antwerpenaars over hun jobs.
Ongeveer vijf jaar geleden opende Marilena Fagadar haar eigen tandartspraktijk op het Eilandje in Antwerpen. Sinds vorig jaar is Roxana haar collega. “Wij hebben die geruchten gehoord over ongekwalificeerde tandartsen uit Roemenië die hier aan de slag gaan, maar wij kennen er geen. Wij zijn in ons land degelijk opgeleid.”
Vorig jaar luidden de beroepsverenigingen van tandartsen de alarmbel: via dubieuze Roemeense opleidingen raken veel buitenlanders, vooral Tunesiërs, aan een tandartsendiploma dat hier automatisch wordt erkend. Ze worden tewerkgesteld in grote tandartsenpraktijken en dienen veel attesten in bij het RIZIV. Als aan het licht dreigt te komen dat ze niet bekwaam zijn, verhuizen ze. Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) is in gesprek met de Roemeense overheid over een betere controle op de diploma’s. Het verhaal bracht de vele Roemeense tandartsen in België in diskrediet.
Marilena Fagadar betreurt dat. Zij volgde een tandartsenopleiding aan de universiteit van Craiova en werkte als tandarts in Timisoara. Tien jaar geleden kwam ze in België terecht. Haar echtgenoot,
Marilena en Roxana
Tandartsen
die voor een IT-bedrijf werkte, moest hier zijn voor een project. “Ik was toen in zwangerschapsrust voor mijn dochter en besliste om voor een paar weken mee te gaan naar België. Uiteindelijk zijn we hier gebleven.”
“Heel degelijke opleiding”
Marilena werkte eerst bij een Vlaamse tandarts in Antwerpen, vijf jaar geleden opende ze haar eigen praktijk op het Eilandje. Roxana Tanase is haar nieuwe compagnon. Zij volgde haar opleiding aan de universiteit van
Galati in het oosten van Roemenië. “Onze opleiding was heel degelijk”, zeggen ze allebei. “We konden er hier meteen mee aan de slag. We hebben alleen een extra opleiding radiologie moeten volgen én we hebben Nederlands moeten leren, natuurlijk.”
Ze spreken de taal allebei redelijk goed. Marilena volgde drie jaar les in Linguapolis terwijl ze al aan het werk was. Roxana werd in juni 2020 in Roemenië gerekruteerd voor een tandartsenstage in Hasselt. “Ik heb een tijdje in Hasselt gewerkt en Nederlandse les gevolgd aan het CVO (het volwassenonderwijs, red.) en in een privéschool. Maar een tandarts van buitenlandse af komst die niet goed Nederlands spreekt, werd blijkbaar niet gemakkelijk geaccepteerd in Hasselt. Ik ben dan aan de slag gegaan in Borgerhout en nu werk ik hier bij Marilena. In Antwerpen zijn de mensen meer gewend aan mensen van verschillende nationaliteiten. Ik ben echt heel gelukkig hier.”
“We missen de warmte”
De patiënten van Marilena en Roxana zijn zeker niet alleen Roemenen. “De hele wereld komt hier over de vloer”, zegt Marilena. Ze kent veel andere Roemenen, maar heeft evenzeer Belgische vrienden. In Brussel gaat ze al eens naar een toneelvoorstelling in het Roemeens of naar het optreden van een Roemeense stand-upcomedian.
Wat ze het meest missen in België? “De warmte”, zeggen ze bijna in koor. En dan bedoelen ze niet alleen het weer: ook de warmbloedigheid van de Roemenen, de emoties, de openheid, maar ook de familiefeesten, de vele tradities… Het gaat volgens hen ook beter met Roemenië, niet alleen op economisch vlak, ook de gezondheidszorg gaat erop vooruit. Toch denken ze niet aan definitief terugkeren. Marilena heeft haar leven hier uitgebouwd. Ze volgt een bijkomende opleiding orthodontie, haar dochter gaat hier naar school. Ze blijft. Ook Roxana wil het hier maken. “Ik wil nog beter Nederlands leren”, zegt ze. “Ik ga zeker nog een opleiding volgen.”
“We hebben alleen een extra opleiding radiologie moeten volgen én Nederlands moeten leren, natuurlijk”