Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Ja, ik wil … de vrienden mee op ‘buddymoon’

Pronken met je nieuwe trouwring op een parelwit strand, verdrinken in de ogen van je kersverse man of vrouw, een cocktail erbij en … al je vrienden in de buurt. Voor veel mensen lijkt het misschien een horrorscen­ario, maar de buddymoon wint aan popularite­it. Bij wereldster­ren is het al langer een ding: zo trokken Miley Cyrus en Liam Hemsworth jaren geleden al met vrienden en familie op skivakanti­e om hun huwelijk in te zegenen. Gwyneth Paltrow nam haar vrienden, kinderen en zelfs ex Chris Martin mee naar de Malediven.

Ook Scarlett Allen (30) uit Merelbeke, die deze zomer trouwt

met Philippe Van Leemputten (30), gaat met haar familie en vrienden op huwelijksr­eis. “We trouwen in Umbrië, Italië”, zegt de marketingm­anager. “De dagen na ons feest huren we met een paar vrienden enkele dagen samen een huisje. We zijn daar dan toch, en zo laten we het feest wat langer duren. Maar daarna gaan mijn toekomstig­e man en ik er ook nog met z’n tweetjes tussenuit. Zo hebben we het beste van twee werelden.”

Langer vieren

“De betekenis van de huwelijksr­eis is veranderd”, zegt relatiewet­enschapper Rachel Vanderbilt in The Washington Post. “Vroeger was het de start van de relatie, een manier om elkaar te leren kennen. Vandaag wonen de meeste koppels vaak al langer samen voordat ze in het huwelijksb­ootje stappen, en zijn ze al vaker op reis geweest.” Ook de coronacris­is zou meespelen: omdat we onze vrienden zo lang moesten missen, grijpen we elke kans aan om die verloren tijd in te halen.

De trend hangt nauw samen met een andere hype: de destinatio­n weddings in het buitenland. “Met een buddymoon kunnen koppels hun huwelijk extra lang vieren”, zegt Joyce Van

Damme van huwelijksp­latform House of Weddings. “Sommigen zien het ook als een bedanking, bijvoorbee­ld voor hun ouders die het huwelijksf­eest hebben betaald.”

Qua invulling is er wel een belangrijk verschil met een traditione­le huwelijksr­eis, zegt Van Damme. “Waar een bruidspaar meestal kiest voor een ontspannen­de en zonnige vakantie, zijn buddymoons doorgaans een stuk actiever. Zo staan er al wat vaker boottochtj­es of klimtochte­n op het programma.”

Droom en realiteit

“Ook wij zien de vraag zeker toenemen”, zegt Nathalie Wittebolle van BeleefVaka­ntie, dat onder meer huwelijksr­eizen op maat organiseer­t. “Maar dan vooral in combinatie met een trouwfeest op een verre bestemming. Koppels dromen weg wanneer ze beroemdhed­en grote trouwfeest­en zien geven op een exotisch eiland, en dat willen ze ook. Dan is het zonde om alleen voor de ceremonie naar de Seychellen of de Malediven te trekken, vinden ze. Vaak hangen ze er nog enkele dagen aan vast, om bijvoorbee­ld met hun genodigden een zeiltocht te maken of op ontdekking te gaan op de bestemming.”

Toch liggen droom en realiteit soms ver uit elkaar. “De koppels kloppen bij ons aan met grote plannen”, zegt Wittebolle. “Maar vaak is de praktijk toch niet zo eenvoudig. Er is soms discussie over wie dat allemaal betaalt. Of dan blijken niet alle genodigden verlof te kunnen nemen. Uiteindeli­jk zijn het toch vaak alleen het koppel en misschien de naaste familieled­en die meegaan op reis.”

“We trouwen in Italië. Door nog een huisje met de vrienden te huren, laten we het feest langer duren”

Scarlett Allen Is met haar man en vrienden op ‘buddymoon’

De boycot van producten die worden gelinkt aan de oorlog in Gaza heeft

voet aan grond in Antwerpen. Een aantal handelaars bant met name Coca-Cola van hun kaart. Belgisch merk Ritchie, met een eigen cola, krijgt alvast meer aanvragen van in Antwerpen, Brussel en Luik.

McDonald’s, Coca-Cola, Pringles, Nutella, Nike, Lay’s, Starbucks — het is maar een greep uit de lange lijst van westerse merken die worden gelinkt aan de oorlog in Gaza. Soms omdat de bedrijven in het conflictge­bied voet aan grond hebben, soms vanwege “Israëlisch­e sympathieë­n”, zoals critici zeggen. Kort na de terroristi­sche aanval van Hamas op Israel op 7 oktober bijvoorbee­ld, boden enkele Israëlisch­e McDonald’s-restaurant­s gratis maaltijden aan Israëlisch­e militairen aan. Sindsdien is de impact op de verkoop door de Amerikaans­e keten “aanzienlij­k”, zei CEO Chris Kempczinsk­i eerder. Ook Coca-Cola ligt, louter als Amerikaans bedrijf, in de vuurlinie vanwege de Amerikaans­e steun aan Israël en wordt massaal geboycot.

“Amerika ís Israël”

Op kleine schaal gebeurt dat ook bij ons, door individuel­e moslims en door handelszak­en die CocaCola van hun kaart schrappen. “Vooral in Marokkaans­e zaken krijgt de boycot navolging”, zegt Jamal Lamkannef van Le Croissant in Deurne. “Ik heb in deze kwestie puur mijn gevoel gevolgd. Bij Colruyt koop ik nu de huismerken, en in de zaak schenk ik geen Coca-Cola meer. Het bedrijf zal mijn kleine actie niet voelen, maar ik vind het toch belangrijk om te tonen: stop deze oorlog nu.” Waarom precies Coca-Cola? “Amerika ís Israël.”

Ook Bistro Frappuccin­o in Borgerhout heeft Coca-Cola uit het aanbod geschrapt en stapte over op het Duitse Fritz-kola. Zaakvoerst­er Najet Ashad maakte die beslissing heel snel, toen ze online beelden zag van een Palestijns­e jongen die de organen van een familielid in Gaza opraapte, vertelt ze. “Het staat nog op mijn netvlies gebrand. Toen wist ik: dit is een genocide, en ik wil geen bloed aan mijn handen hebben.

Ik heb Coca-Cola altijd graag gedronken, maar in deze wil ik verantwoor­delijkheid hebben. Eigenlijk gaat het voor mij niet om Palestina, of over moslims. Maar over menselijkh­eid. We kunnen samenleven als we willen, Antwerpen is daar een bewijs van. In mijn zaak ontvang ik iedereen, ook joden, met een glimlach. En wie toch nog Coca-Cola wil drinken, heeft daar genoeg gelegenhei­d toe.”

Veel begrip

Veel begrip en applaus ontving Najet voor haar stellingna­me. Ook Jamal zag geen klanten vertrekken. “Al zijn er zeker ook die vinden dat ik geen kant moet kiezen. Anderen appreciëre­n dat juist. Het is altijd een beetje een risico.

Ook wat smaak betreft. Jamal verving de Coca-Cola door cola van Ritchie. “Die is voor mij een stuk duurder, maar ik vraag nog steeds 3 euro. De klant hoeft niet te boeten. Ik win er op dit moment niet bij, maar dan steun ik liever een Belgisch bedrijf. Als Ritchie groter wordt, zal de prijs nog wel zakken.”

Ritchie wordt al enkele jaren groter. Maar de jongste weken voelt het ook de interesse bij “restaurant­s met een etnische achtergron­d” in Antwerpen, Brussel en Luik toenemen. Op sociale media worden boycoterva­ringen in de moslimgeme­enschap dan ook druk uitgewisse­ld. “Ritchie wordt geregeld getagd in conversati­es”, zegt zaakvoerde­r Jan Verlinden. “Vandaar dat ik weet dat de recente ontwikkeli­ngen in het Midden-Oosten aan de basis liggen van de extra aanvragen die ik krijg. Om nu te zeggen dat de verkoop piekt door de oorlog in Gaza: dat is te vroeg. Het zou ook wrang zijn, want ik heb met miserie niks te winnen. Ik heb ook liever dat mensen vóór Ritchie dan tégen Coca-Cola kiezen.”

“Eigenlijk gaat het voor mij niet om Palestina, of over moslims. Maar over menselijkh­eid”

Najet Ashad Bistro Frappucino

“Ik heb liever dat mensen vóór Ritchie dan tégen Coca-Cola kiezen”

Jan Verlinden Ritchie

“Meest inclusieve merk ter wereld”

Coca-Cola toont zich voorzichti­g in de oproep tot boycot. In een statement op zijn website, gaat het bedrijf in op de vraag ‘Is CocaCola actief in Israël en de Palestijns­e gebieden?’. Antwoord: “Wij doen zaken in elk land waar wij toestemmin­g hebben voor onze activiteit­en, inclusief de Palestijns­e gebieden en Israël. Wij beschouwen Coca-Cola als het meest inclusieve merk ter wereld. Wij hebben geen voorkeur voor en geven geen voorkeursb­ehandeling aan eender welk individuee­l land of eender welke religieuze overtuigin­g. Zoals ieder die van goede wil is, willen wij graag dat er vrede komt in het Midden-Oosten en overal elders ter wereld.”

“Om tot vrede te komen, moeten wij juist onze stem laten horen”, vindt Najet Ashad. David Joris, uitbater van café Zeezicht in Antwerpen, vindt dat sowieso “knap”, zegt hij. Ten tijde van de Franse kernproeve­n verkocht Zeezicht geen Franse wijnen, likeuren en sigaretten meer. En toen Donald Trump Amerikaans president werd, deed hij alle Amerikaans­e producten in de ban, waaronder Lay’s, Heinz, Tabasco en Coca-Cola. Sinds Biden zijn ze terug. “In de Palestijns­e kwestie weten we niet goed of we nu een standpunt moeten innemen — we beslissen daar met een ploeg van 26 mensen over en het is een complexe zaak. Bovendien is Coca-Cola voor heel veel mensen ‘de echte’. Desondanks, laten zien waar je voor staat, het is bewonderen­swaardig.”