Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Getormente­erde olympische kampioen versus Spaans fenomeen

De olympische kampioen tegen het Spaanse fenomeen: de wedstrijd van vandaag tussen Alexander Zverev (ATP 6) en Carlos Alcaraz (ATP 2) is een kwartfinal­e om naar uit te kijken. Maar waar de 20-jarige Spanjaard door het toernooi fietst, is het bij Zverev (26) eerder spartelen.

Wie wil presteren, moet vrij zijn in het hoof d: het is iets wat iedere topsporter zal beamen. Laat net dat zijn wat bij Zverev absoluut niet het geval is. De Duitser verkeert al een tijdje in het oog van de storm. Zijn ex-vriendin en moeder van zijn dochtertje beschuldig­t hem ervan haar te hebben mishandeld tijdens een ruzie in mei 2020. Volgens Duitse media beweert zij dat hij haar geduwd en gewurgd heeft, iets wat Zverev ten stelligste ontkent. Meer nog: een forensisch arts heeft volgens hem de aantijging­en al weerlegd.

“Er zijn aanzienlij­ke inconsiste­nties die vanuit forensisch­medisch oogpunt niet te begrijpen zijn”, zo klinkt het.

Toch kreeg Zverev kreeg vorig jaar in oktober een strafbesch­ikking (een straf zonder tussenkoms­t van de rechter) in de vorm van een monsterboe­te van 450.000 euro. De Duitser ging in beroep, waardoor de zaak voor de rechtbank zal komen.

Slechte timing

Alsof de duivel ermee gemoeid is, maakte de Berlijnse strafrecht­bank net op maandag 15 januari, één dag voor de eerste wedstrijd van Zverev op de Australian Open, bekend dat de zaak eind mei zal voorkomen. “Het fysiek mishandele­n van een vrouw en het beschadige­n van haar gezondheid tijdens een ruzie”, is de bewoording die de strafrecht­bank aan de aantijging­en geeft. Het gevolg? Dat Zverev na zijn eerste wedstrijd op de Australian Open geen vragen kreeg over zijn gewonnen wedstrijd, maar wel over de zaak die boven zijn hoofd hangt. Tot grote frustratie van de Duitser.

Dat Zverev net nu verkozen is (door zijn collega-spelers) om in de spelersraa­d van de ATP te zetelen, stoot op heel wat onbegrip. Bij fans, maar ook bij enkele vrouwelijk­e speelsters. Nummer één van de wereld Iga Swiatek “kent niet het volledige verhaal”, om er dan aan toe te voegen “dat het in ieder geval niet goed is dat een speler gepromoot wordt die zulke aanklachte­n aan zijn been heeft.” Zverev zelf zegt geen reden te zien om afstand te nemen van zijn plaats in de spelersraa­d.

Twee vijfsetter­s

Naast het surplus in tennistale­nt dat het fenomeen Alcaraz toch lijkt te hebben op Zverev begint de Spanjaard ook op fysiek vlak al met een voorsprong. Terwijl Alcaraz door de eerste vier ronden fietste – hij verloor slechts één set – heeft Zverev er al een heuse uitputting­sslag op zitten. Twee keer moest hij al een vijfsetter spelen, waarin hij dan ook twee keer een tiebreak nodig had om de wedstrijd naar zich toe te trekken.

Het gevolg: 13 uur en 47 minuten gespeelde tijd voor Zverev tegenover amper 8 uur en 42 minuten voor Alcaraz. Vier en een halve maand geleden op de US Open had de bijna twee meter grote Duitser ook bijna het dubbel aantal gespeelde minuten toen ze elkaar in de ogen keken in de kwartfinal­es. Toen haalde Alcaraz het met gemak in drie sets tegen een duidelijk uitgeputte Zverev. De olympische kampioen mag zich naar eigen zeggen veel frisser voelen dan toen, de cijfers liegen niet. U begrijpt: winnen van Alcaraz zou om meer dan één reden een huzarenstu­kje zijn.