Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Als je niet wil degraderen, moet je boven je stand leven”
“Wat Zulte Waregem vorig jaar meemaakte, wil iedereen koste wat kost vermijden. En als je niet wil degraderen, dan ben je verplicht om te ‘overinvesteren’” Wim Lagae
Sporteconoom
“In het verleden moesten we spelers verkopen om uit de problemen te blijven. Sinds de komst van Philippe Van Esch als hoofdaandeelhouder hoeft dat niet langer” Frank Lagast
CEO KV Mechelen
KV Mechelen spendeerde op de transfermarkt nog nooit meer dan een miljoen euro aan een speler. Het eindigde de voorbije vier seizoenen drie keer in de linkerkolom en alleen de traditionele G6-ploegen trekken gemiddeld meer volk bij thuismatchen. En toch kleurt de jaarrekening van Malinwa voor het tweede jaar op rij donkerrood. Hoe kan dat? Sporteconoom Wim Lagae legt het uit.
Hugo Cuypers, Dimitri Lavalée, Patrick Pflücke en Rafik Belghali. Dat zijn de vier spelers waar KV Mechelen de voorbije drie seizoenen een transfersom voor heeft betaald. Opgeteld gaat het over 2,4 miljoen euro. Alle andere inkomende transfers waren gratis. Aan uitgaande zijde kwam er voor Aster Vranckx (8 miljoen euro), Joachim Van Damme (500.000 euro), William Togui (150.000 euro), Hugo Cuypers (4 miljoen euro) en Maryan Shved (1 miljoen euro) in totaal 13,65 miljoen euro binnen. Lees: de voorbije drie jaar heeft KV Mechelen een positieve transferbalans van 11,25 miljoen euro. Op Cuypers creëerde de club in één jaar tijd een meerwaarde van 3 miljoen euro.
Lorin Parys, de CEO van de Pro League, benadrukt maar al te graag dat de Jupiler Pro League een doorverkoopcompetitie is. KV Mechelen heeft dat goed begrepen en is op dat vlak een van de beste leerlingen van de klas. Daarnaast kan Malinwa ook rekenen op een hondstrouw publiek. Voor elke thuismatch zakken bijna 13.000 supporters af naar het AFAS Stadion. Alleen Club Brugge, Anderlecht, Standard, Genk, Gent en Antwerp doen beter. Mechelen is qua supportersaantallen dus de zevende club van het land. Met een ruime voorsprong op pakweg OH Leuven of Union. Tot zover het goede nieuws.
Miljoenenverlies
Want ondanks die positieve zaken kleurden de cijfers op de laatste jaarrekening van KV Mechelen opnieuw donkerrood. In het seizoen 2022-2023 draaide de club bijna 9,5 miljoen euro verlies. Het jaar voordien ging het om een verlies van 6,3 miljoen euro. In totaal bedraagt het over te dragen verlies van KV Mechelen intussen meer dan 23 miljoen euro. Hoe kan dat? “Dat geeft vooral aan hoe complex en ingewikkeld de bedrijfsvoering van een profclub is”, zegt Wim Lagae, sporteconoom aan de KU Leuven.
“Ze hebben allemaal een panische angst om in de degradatiezone terecht te komen. Wat Zulte Waregem vorig jaar meemaakte, wil iedereen koste wat kost vermijden. En als je niet wil degraderen, dan ben je verplicht om te ‘overinvesteren’. Alle clubs leven zo boven hun stand. Ze hebben te veel spelers die allemaal te veel verdienen. Zo simpel is het”, aldus Lagae. KV Mechelen werkt dan nog met een relatief klein budget. “Dat klopt. Ze hebben zowat de laagste loonlast van alle clubs in de Jupiler Pro League. En af en toe cashen ze stevig op een speler waar ze een meerwaarde op konden creëren. Maar in de voetbalindustrie volstaat dat niet langer om de structurele verliezen weg te werken.”
Ongezond businessmodel
Volgens Frank Lagast, CEO van KV Mechelen, is er geen vuiltje aan de lucht. “We maken ons helemaal niet ongerust. In het verleden moesten we spelers verkopen om uit de problemen te blijven. Sinds de komst van Philippe Van Esch als hoofdaandeelhouder hoeft dat niet langer.” De Nederlandse hoofdaandeelhouder past inderdaad bij als het moet. Dit jaar pompte hij al tien miljoen euro in de club. “Ik acht de kans klein dat hij dat geld ooit zal kunnen recupereren”, zegt Lagae. “De eigenaar van Brighton & Hove (Tony Bloom, red.) is samen met Bart Verhaeghe en Roland Duchâtelet een van de weinige personen die de voorbije jaren winst heeft kunnen maken door in het voetbal te investeren. Maar zij vormen de uitzondering die de regel bevestigt.”
Wat drijft die investeerders dan om hun centen in de voetbalindustrie te blijven pompen? “Voornamelijk prestige en status. Schaalvoordelen in combinatie met andere clubs, dat kan ook. Als ze uit de vastgoedsector komen, dan willen ze uiteraard ook bouwen. Maar rijk zullen ze er volgens mij nooit van worden. Daarvoor is de Europese voetbalsector veel te volatiel. Transfers vormen al te vaak de hoeksteen van het businessmodel van een profclub. Dat is niet gezond. Zeker niet in combinatie met ons competitieformat waarbij je veel kans
maakt om naar het tweede niveau te degraderen.”