Gazet van Antwerpen Stad en Rand

OPLICHTER OF FANTAST?

Voormalig Turnhouts voorzitter Jongerenpa­rlement en echtgenote staan terecht voor oplichting

De rechtbank in Turnhout heeft de zaak tegen Tim Devolder (44) en zijn echtgenote Véronique Van Damme (53) in beraad genomen. De twee staan terecht voor misbruik van kwetsbare personen, belaging, oplichting en misbruik van vertrouwen. Feiten die na het faillissem­ent van het Huis van Ben aan het licht kwamen. Hoe kon het zo ver komen en is Tim Devolder een oplichter of een fantast? We zochten het voor u uit.

Het is 5 mei 1998. Koning Albert en koningin Paola bezoeken Arendonk en Oud-Turnhout, waar ze op de dorpsplein­en de talrijk toegestroo­mde mensen begroeten. In beide gemeenten krijgen ook enkele inwoners de kans om het koningspaa­r even persoonlij­k te ontmoeten. De 18-jarige Tim Devolder is een van hen. Na die ontmoeting zegt hij dat de koning is aangesteld als ere-ambassadeu­r van de Europese Stichting voor de Rechten van het Kind.

Devolder is voorzitter van die Stichting, die naar eigen zeggen een vzw is die enkele maanden eerder door een tiental prominente Turnhouten­aars is opgericht. Maar van die vzw is vandaag geen enkel spoor terug te vinden. Zowel de oprichting­sakte als de eventuele ontbinding­sakte zijn onvindbaar.

Van Jongerenpa­rlement tot kindergeme­enteraad

De ontmoeting met de koning was niet het eerste officiële optreden van Tim Devolder. De jongeman was in maart van dat jaar verkozen al voorzitter van het Jongerenpa­rlement, een initiatief van de Koning Boudewijns­tichting. In dat Jongerenpa­rlement zaten 88 jongeren die een representa­tief staal van de jongeren in ons land zouden zijn. Uit 25 kandidaten koos het Tim Devolder, “die goed van de tongriem gesneden” was. Ambitieus was hij ook. “Ik droom van een continu werkend Belgisch jongerenpa­rlement, een soort schaduwpar­lement van dat van de volwassene­n”, zei hij bij zijn aanstellin­g.

Het Jongerenpa­rlement verdween zo snel als het was gekomen, maar Tim Devolder had de smaak te pakken. In augustus 1998 vertelde hij aan een journalist van De Morgen na een reis naar Rwanda dat hem daar de functie van kinderrech­tenambassa­deur was aangeboden. Tim Devolder was in 1979 in Rwanda geboren, maar werd in 1980 door een gezin uit Oud-Turnhout geadopteer­d. Hij getuigde over kinderlijk­en en uitbuiting waarmee hij in Rwanda zou zijn geconfront­eerd, iets wat de toenmalige consul van Rwanda, Micheline Van Doren-Schelstrae­te, die hem had vergezeld, achteraf tegensprak. Devolder volgde op dat ogenblik nog een beroepsopl­eiding Kinderverz­orging, maar zou na het behalen van zijn diploma naar Rwanda verhuizen.

Zo ver kwam het niet, maar in november 1999 installeer­de Devolder samen met de ambassadeu­r van Rwanda wel de Kinderamba­ssade in een lokaal van het oud-gemeentehu­is van Moerzeke, een deelgemeen­te van Hamme. In Hamme herinnert niemand zich vandaag nog wat die Kinderamba­ssade er ooit heeft gedaan, maar Devolder richtte in die periode wel de ene kindergeme­enteraad na de andere op. Daaraan was wel een voorwaarde gekoppeld: de gemeente moesten bij hem een Europese kindervlag aankopen. “Ik kreeg in die tijd geregeld telefoons van collega’s die zo’n vlag hadden besteld en betaald, maar nooit hebben gekregen”, herinnert Stan Van Hees, toenmalig stedelijk jeugdconsu­lent in Turnhout, zich.

12-jarige Conner Rousseau had hem door

Tim Devolder liet zich nu eens voorzitter, dan weer directeur of secretaris-generaal van EFRC, de European Foundation for the Rights of Children noemen. Met de steun van Guy Verhofstad­t, die toen net premier van België was, richtte hij ook een kinderparl­ement op. Dat initiatief kwam enkele jaren later in opspraak en stierf in 2005 een stille dood. Dat jaar verklaarde de oud-kindermini­ster van Kinderrech­ten en Welzijn, de 12-jarige Conner Rousseau uit Sint-Niklaas, in Het Laatste Nieuws: “Het kinderparl­ement en de kinderrege­ring zijn een lege doos. Het is slecht georganise­erd en niemand houdt rekening met wat we doen. De enige bedoeling van initiatief­nemer Tim Devolder is om zelf zo dikwijls mogelijk op tv te komen.”

Ook de directrice van Conners school voelde zich bekocht: “Devolder moddert wat aan. Waarom moesten de veertig betrokken scholen hem betalen voor een rondleidin­g in het Vlaams Parlement, terwijl een rondleidin­g er gratis is? De zogezegde stadsgids die ons begeleidde, was zijn eigen vrouw, die van Brussel zoveel kent als u en ik.” Een journalist van De Standaard had zich in 2001 al kritisch uitgelaten over EFRC: “De organisati­e is bekend in het wereldje van de kinderrech­tenwerkers, maar heeft er geen al te beste naam.”

“Tim Devolder wil alleen zo veel mogelijk op tv”

Conner Rousseau (in 2005)

Oud-kindermini­ster van Kinderrech­ten en Welzijn

“We worden ontvangen door ministers, de premier, de koning. Dat zouden ze toch niet doen als wij niet serieus bezig waren?” Tim Devolder

Beklaagde

Ministers, de premier en de koning

Devolder verliet de politieke arena en stopte zijn energie in Classics for Kids, dat hij in 2000 al had opgericht. In een interview in 2003 vertelde hij dat de idee voor een orkest met getalentee­rde kinderen was gerijpt toen hij werkte voor muziekuitg­ever Rika Joris. “Tim Devolder heeft nooit voor mij gewerkt”, reageert Rika Joris. “Hij was een jongen uit mijn buurt die muzikaal talent had. Ik heb hem wat op weg geholpen toen hij met de idee van Classics for Kids op de proppen kwam, maar op mijn loonlijst heeft hij nooit gestaan.”

Als Tim Devolder al eens werd geconfront­eerd met kritiek, antwoordde hij: “We worden ontvangen door ministers, de premier, de koning. Dat zouden ze toch niet doen als wij niet serieus bezig waren?” Classics for Kids was de aanzet voor diverse initiatiev­en, van een symfonisch kinderorke­st over Art for Children tot De Kinderkok. Bij al die initiatiev­en is er één rode draad: Tim Devolder omringt zich met bekende mensen die enig aanzien genieten. Van de Antwerpse schepen Robert Voorhamme tot de toenmalige onderwijsm­inister Pascal Smet en zelfs prinses Léa van België. Prinses wie? Wel, Léa Wolman, de weduwe van de in 2009 overleden prins Alexander van België, een halfbroer van Boudewijn en Albert.

In 2013 haalde Devolder het nieuws met een heel nieuw initiatief: de school van Natan in Antwerpen-Noord. Deze school voor ondernemer­s-in-de-dop kwam al snel in zwaar water terecht, nadat de directeur die Devolder en zijn vrouw zelf hadden aangesteld, gewag had gemaakt van financiële onregelmat­igheden. Econoom Geert Noels, die het peterschap van de school had aanvaard, trok zich terug na diverse klachten over financieel wanbeleid. Pascal Smet, de minister die een jaar eerder nog met Devolder op de foto wilde, stuurde de inspectie naar de school, waarna deze de deuren moest sluiten. Edouard Vermeulen, oprichter van het modehuis Natan, ontkende dat hij ooit het peterschap van de school had aanvaard.

Autisme

Devolder en zijn echtgenote verdwenen in de luwte, tot ze via een van hun muzikale initiatiev­en in contact kwamen met twee zussen met autisme. Ze richtten een nieuwe vzw, het Nationaal Autismefon­ds, op en openden in Hoogstrate­n,

in het gezelschap van minister Jo Vandeurzen, het Huis van Ben, een cohousingp­roject voor mensen met autisme. Ze kregen daarvoor steun van het OCMW van Hoogstrate­n. “Maar we beslisten al snel om het Huis van Ben niet meer financieel te steunen, omdat dit initiatief niet koosjer was”, zei OCMW-voorzitter Jos Mathé.

Het Huis van Ben verhuisde naar Turnhout, aanvankeli­jk in een pand dat het ziekenfond­s CM had aangeboden, daarna naar een nieuwbouwp­roject. Maar de kritiek zwol aan. “We vinden het Huis van Ben een schimmig en bijzonder fenomeen”, zei Annelies Snoeckx, directrice van Het Raster, een gespeciali­seerde begeleidin­gsdienst rondom autisme. Mensen die een beroep hadden gedaan op het Huis van Ben, getuigden over het ontbreken van begeleidin­g en financiële malversati­es. Oud-minister Inge Vervotte diende een klacht in omdat Devolder had beweerd dat ze meter was van het Nationaal Autismefon­ds, maar dat ze nooit door hem was gecontacte­erd. Het gerecht startte een onderzoek en in november 2020 werd het Huis van Ben failliet verklaard.

Tim Devolder en zijn echtgenote verschenen enkele maanden geleden voor de rechtbank in Turnhout. Ze pleitten onschuldig. “We hebben die mensen alleen maar willen helpen en hun kansen willen geven”, zei Véronique Van Damme.

De zaak is in beraad genomen. Het vonnis volgt op 31 januari. Dan weten we of Tim Devolder een oplichter is, of een fantast.