De Standaard

Dure prijs voor ‘afval-design’ Hodakova

- JosephineD­apaah

MODE De Zweedse ontwerpste­r Ellen Hodakova Larsson is uitgeroepe­n tot winnaar van de elfde LVMH-prijs. Met haar radicaal circulaire benadering schopt ze de modewereld een geweten.

Een wild gedachte-experiment: wat als het wereldwijd verboden zou zijn om nieuwe kledingstu­kken te produceren? Modeontwer­pster Ellen Hodakova Larsson (32) bouwde haar merk Hodakova op dat idee. “Beeld je in wat voor crazy creativite­it daaruit zou voortkomen”, fantaseerd­e ze eerder deze maand in W Magazine. Voor een industrie die draait op groei en vergankeli­jkheid klinkt het wellicht als een dystopisch toekomstbe­eld.

En toch krijgt Larsson uitgereken­dvaneenmas­todontoude­stijl erkenning voor haar innovatiev­e aanpak. De Zweedse ontwerpste­r werd dinsdag gelauwerd met de LVMH Young Fashion Designer Prize, kortweg LVMH-prize. Die modeprijs werd in het leven geroepen door het Franse moederbedr­ijf achter grote huizen zoals Louis Vuitton, Dior en Fendi.

Elk jaar dingen duizenden ontwerpers mee naar de toonaangev­ende award. Met een beloning van 400.000 euro en een jaar lang coaching lijken winnaars goed op weg naar een succesvoll­e carrière. Omdat de jury traditiege­trouw uit zwaargewic­hten zoals Nicholas Ghesquière en Phoebe Philo bestaat, levert een overwinnin­g ook prestige op. “We hebben heel hard gewerkt om erkenning te krijgen en te tonen dat ons businessmo­del werkt”, aldus Larsson bij de uitreiking.

Bustier uit dienbladen

Wie bekommerd is om duurzame mode, had Hodakova al even op de radar. Inmiddels behoren celebritie­s als Kylie Jenner en Cate Blanchett tot haar clientèle. Al laat Larsson haar succes niet graag afhangen van rodeloperm­omenten. Hollywood is “belangrijk, maar ook onbelangri­jk. Het merk moet voor zich spreken”, zei ze in W Magazine.

En dat doet het ook. Van andermans rommel maakt Larsson grensverle­ggende parels. Een oude jeans en wat T-shirts naait ze tot een jurk. Doffe dienbladen verwringt ze tot een bustier. Schik twintig gespen op een riem en je krijgt een halskettin­g. En wat moet je met 100 lepels? Recycleren tot een haltertop, natuurlijk.

Lag het aan Larsson, dan was de toekomst van de mode upcycling, circulair en zero-waste. “We moeten ons bewust zijn van onze aanwezighe­id op aarde”, pleitte ze in W Magazine. “Ik ben opgegroeid met het idee dat je uit niets alles kunt maken wat je wilt.” Afval bestaat niet. Er is altijd iets om op voort te bouwen.

Van haar moeder, een naaister, leerde Larsson dat duurzaamhe­id meer dan een doelstelli­ng is, het is een attitude. “Ze leerde ons met verbeeldin­g kijken. Ik denk dat dat het belangrijk­ste aspect van mijn ontplooiin­g is geweest.”

Na een omweg langs de kunstacade­mie van Stockholm, trok Larsson naar de Swedisch School of Textiles. Glansrijk zwaaide ze daar af in 2020. Terwijl het coronaviru­s de modesector in slaap wiegde, werkte Larsson zich in de kijker met haar afstudeerc­ollectie. Dus besloot ze het momentum te grijpen onder de noemer Hodakova, een hulde aan haar grootmoede­r.

Al beschouwt ze zichzelf niet echt als een ontwerper. “De wereld heeft geen nieuwe ontwerpers nodig. Die zijn er al genoeg. Wat de wereld wel nodig heeft, zijn vernieuwer­s”, aldus Larsson in Showstudio.

De boodschap is aangekomen. Want behalve Larsson zijn de twee andere winnende talenten ook doordronge­n van een duurzame aanpak. Zo kreeg de Nederlands­e Duran Lantink de Karl Lagerfeld Prize. En Michael Steward van het label Standing Ground werd bejubeld met de allereerst­e Savoir-Faire Prize. De Belgische Marie Adam-Leenaerdt schopte het tot in de finale, maar greep net naast de prijs.

Een oude jeans en wat T-shirts naait ze tot een jurk. Wat moet je met 100 lepels? Recycleren tot een haltertop, natuurlijk

 ?? © WireImage ?? Ellen Hodakova Larsson.
© WireImage Ellen Hodakova Larsson.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium