Studenten die bezorgd zijn om Gaza duw je niet weg
Aan de Belgische universiteiten gaan de solidariteitsacties voor Palestina in een hogere versnelling. Zo eist een groep Gentse studenten dat hun rector vandaag concrete acties onderneemt om de banden met Israëlische instellingen te verbreken. Komen die acties er niet, dan begint maandag een driedaagse bezetting van een universiteitsgebouw. Ook op de Brusselse VUB- en ULB-campussen worden nieuwe protesten gepland.
De Belgische acties maken deel uit van een internationale verzetsgolf tegen de houding van westerse regeringen tegenover de Israëlische aanvallen op Gaza. De meest gemediatiseerde studentenprotesten zijn ongetwijfeld die in de VS. Niet alleen omdat er zoveel studenten op de campussen van onder andere Columbia University en de University of Los Angeles kamperen, maar ook omdat zwaarbewapende ordetroepen opgetrommeld werden om ze daar te verjagen. De spanningen op de Amerikaanse uniefs tonen aan hoe incompetent de rectoren zijn in het begeleiden en beheren van de protestacties. Zo ging Columbia-rector Minouche Shafik tijdens een hoorzitting in het Congres gedwee op de knieën voor hardleerse Republikeinse politici die eisten dat de solidariteitsacties voor Gaza hard aangepakt zouden worden.
Het zorgwekkende geklungel op de Amerikaanse campussen zou de Belgische rectoren angst kunnen aanjagen en tot verkramptheid kunnen aanzetten. Dat zou jammer zijn. Want eigenlijk is dit een cruciaal moment voor studenten, docenten en rectoren om het debat over Israël en Gaza op het hoogste mogelijke niveau te tillen.
De inzet van deze discussie is enorm. Ondertussen kostte het Israëlische geweld tegen Gaza al het leven aan 34.600 mensen, vooral vrouwen en kinderen. Het Internationaal Gerechtshof besliste al dat “Israël al het mogelijke moet doen om een genocide te vermijden”. En ook de moorddadige raids van de Hamasmilities op 7 oktober komen neer op een oorlogsmisdaad en een misdaad tegen de mensheid. Wat zich in het Midden-Oosten afspeelt, is van historische proporties en het is net op zo’n moment dat een samenleving zijn universiteiten nodig heeft. Het is aan de rectoren om volledige openheid te geven over de universitaire samenwerking met Israëlische partners, om alle kennis die in hun gebouwen aanwezig is te mobiliseren en om de terechte verontwaardiging van hun studenten ernstig te nemen. Een moment om geëngageerde studenten te omarmen, niet om ze op afstand te houden of weg te duwen.
Op momenten als deze heeft onze samenleving zijn universiteiten nodig