Het is wij of de PS, dat is dé boodschap van de N-VA
Niet Vlaams Belang, maar de PS is voor de N-VA de belangrijkste tegenstander in de verkiezingen. De partij zet daarbij vol in op een belastingverlaging en de begroting. Bart De Wever: “De hardwerkende Vlaming is met kop en schouders de meest gepluimde kip.”
“Bij ongewijzigd beleid is België op weg naar het grootste begrotingstekort van Europa.” Zo opent het verkiezingsprogramma van de N-VA, die op zes weken van de verkiezingen als laatste partij haar programma neerlegt. En dan meteen in de tweede zin: “De PS vermeldt in haar verkiezingsprogramma bijna 250 keer het woord ‘budget’, maar bijna altijd gaat dat over nog meer uitgaven.”
De PS heeft het in haar verkiezingsprogramma van zo’n 1.220 pagina’s – het tienvoudige van dat van de N-VA – amper over de begroting, behalve in een passage over de Europese begrotingsregels, die vooral soepeler moeten. De N-VA stelt het contrast op scherp: zij wil wel de begroting op orde zetten.
Dat zegt de partij allereerst te kunnen doen via besparingen – zonder dat woord te noemen – door “de taken van de overheid te beperken tot de essentie”. Maar ook via meer inkomsten: door meer mensen aan het werk te zetten en de economische groei te verhogen. De partij stelt ook een besparing in de sociale zekerheid in het vooruitzicht: door de werkloosheidsuitkering in de tijd te beperken en “komaf te maken met statuten die nergens in de wereld bestaan, handenvol geld kosten en inactiviteit belonen”. Ook daarin contrasteert ze met de Franstalige socialisten: “De PS blijft voorstellen doen die de sociale uitgaven verder doen op
lopen.”
Tegengestelde visie
De PS komt twintig keer voor in het programma van de N-VA, dat de partij zondag in de Capitole in Gent voorstelde. Voor heel wat thema’s vertrekt het vanuit de tegengestelde visie van de PS en de N-VA. “De PS wil verdergaan met het optrekken en verhogen van uitkeringen voor mensen die niet werken, en de lasten leggen bij mensen die sparen, werken en ondernemen. Lees: de Vlaming.”
De N-VA, daarentegen, wil dat er een groter verschil komt in inkomen tussen werken en niet werken: dat moet “opnieuw minstens 500 euro per maand zijn”. Een hoger nettoloon moet komen van de afschaffing van de bijzondere bijdrage sociale zekerheid. Terwijl de PS de voorbije jaren de uitkeringen wist op te trekken, wil de N-VA die begrenzen met een “wettelijke uitkeringsnorm”.
Geen enkele andere partij dan de PS wordt in het verkiezingsprogramma bij naam genoemd. Ook niet Vlaams Belang, nochtans de partij die in de peilingen alvast het marktleiderschap van de N-VA heeft afgepakt. De Stemming, het opinieonderzoek van De Standaard en VRT NWS, wees uit dat alleen Bart De Wever nog stemmen van Vlaams Belang kan terughalen. Op vragen naar een Vlaamse coalitie met Vlaams Belang wordt almaar kregeliger gereageerd: het laatste wat de N-VA wil, is dat deze verkiezingen zouden draaien om de tegenstrever op rechts.
Ook daarom verdween het thema migratie naar de achtergrond op het verkiezingscongres – ook al is dat bezorgdheid nummer 1 van de kiezer volgens De Stemming. Dat thema kleeft aan de partij rechts van de N-VA, en ze beseft dat ze die nooit kan overstemmen op haar terrein. Niet dat het thema taboe wordt, verre van: enkele dagen voor het congres mocht Theo Francken de media-aandacht kapen met het idee van Vlaams Belang om gedetineerden zonder verblijfsvergunning onder te brengen in een gevangenis in Kosovo. Ook al bleek dat niet snel realiseerbaar.
Het programma maakt duidelijk dat de Vlaams-nationalisten liever focussen op de strijd tegen de PS dan op die tegen haar grootste tegenstrever in het kieshokje, Vlaams Belang. PS-voorzitter Paul Magnette werd zelfs drie keer geciteerd in de speech die De Wever in de Capitole in Gent gaf. De N-VAvoorzitter zette vol in op een verlaging van de belastingen, want: “De hardwerkende Vlaming is met kop en schouders de meest gepluimde kip van allemaal.”
De putten van Vivaldi
Met zijn focus op een belastingverlaging maait De Wever meteen het gras weg voor de voeten van Open VLD, de partij die klassiek met dat thema wordt gelieerd. De liberalen hebben met de recente regeringsdeelname en de premier in de rangen minder geloofwaardigheid dan de N-VA om die belofte waar te maken. Of zoals de Vlaamse minister van Begroting Matthias Diependaele op het podium in Gent zei: “Terwijl de putten van Vivaldi ongezien diep zijn, hebben we in Vlaanderen wél onze verantwoordelijkheid genomen.”
De N-VA gaat naar de kiezer met de boodschap: het is wij of de PS, ook al is dat een partij waarop de Vlaming niet kan stemmen. Of beter gezegd: maak ons groot genoeg, zodat wij de PS in toom kunnen houden. De Wever herhaalt daarbij nogmaals dat hij premier van het land wil worden.
Dat de partij de PS zo in de ban slaat, is niet nieuw: dat deed ze ook in 2014 en 2010, toen ze de kiezer waarschuwde voor de toenmalige PS-voorzitter Elio Di Rupo met de slogan “Laat Vlaanderen niet verst(r)ikken”. De kans dat De Wever straks met PS een regering zal moeten vormen, blijft reëel.
Door in te zetten op een belastingverlaging maait De Wever meteen ook het gras weg voor de voeten van Open VLD