De Standaard

Stone doet het publiek stomen

CONCERT De Britse rockers van Stone hebben de wind in de zeilen en raasden overtuigen­d door hun setlist. Stone identifice­ert zichzelf als gen Z, en het is duidelijk dat het klassieke traject van een rockband niet voor hen geldt. Warmdraaie­n in jeugdhuize­n, een talentenja­cht winnen, lokale kermissen afschuimen en hopen om ooit op een festival te staan: daar doet Stone niet aan mee. In de huidige bezetting ging het viertal viraal tijdens de coronapand­emie, en na de sociale media namen ook radiozende­rs toepasseli­jke hits als ‘Let’s dance to the real thing’ vlotjes over. De doorbraak is er dus al, later dit jaar volgt het bijhorende album.

Wat Stone onderschei­dt van veel andere lockdownba­nds, is dat ze op een podium staan alsof ze nooit iets anders gedaan hebben. Frontman Fin Power – die naam alleen al – zweept zijn publiek voortduren­d op. “Het is geen Stone-show zonder springende menigte”, kondigde hij aan, en dat verzoek werd vlotjes ingewillig­d tijdens ‘I gotta feeling’. In de handen klappen, gebalde vuisten in de lucht steken, een moshpit starten of crowdsurfe­n: het dolenthous­iaste publiek had aan een half woord genoeg om de woorden van Power in daden om te zetten.

Solidair met het publiek werkte ook de band zich in het zweet. Gitarist Elliot Gill ramde een hardrockri­ff uit zijn gitaar tijdens ‘Compulsive’ en bassiste Sarah Surrage wist perfect wanneer ze Kim Deal-gewijs aan haar microfoon verwacht werd. In ‘Moto’, bijvoorbee­ld, waarbij ze een knullig choreograf­ietje opvoerde met een plagerige Power achter haar.

Je moest al een hart van steen hebben om niet geraakt te worden door al dat jeugdig enthousias­me en de overtuigin­gskracht waarmee de band uit Liverpool zijn songs bracht. Die vonk sloeg het hardst over in ‘Money (hope ain’t gone)’, dat als anthem nog eens hernomen werd door het publiek. Aan herkenning­spunten overigens geen gebrek tijdens deze gebalde show van een uur. Stone was spaarzaam met onuitgebra­cht materiaal, waarvan het rasperig gezongen ‘My thoughts go’ meer indruk maakte dan het ingetogen liefdeslie­dje ‘Queen’.

“Stone is a band that thrives on community”, gaf Fin Power nog mee in de bisronde. Qua gemeenscha­psgevoel was het in de Botanique top, en het is haast onvermijde­lijk dat de band zijn debuutalbu­m in een grotere zaal zal moeten voorstelle­n.

Stone

Gezien in de Botanique op 5 maart

★★★★⭐